Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/1452 E. 2015/7721 K. 04.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1452
KARAR NO : 2015/7721
KARAR TARİHİ : 04.06.2015

MAHKEMESİ : ANKARA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/09/2013
NUMARASI : 2009/232-2013/596

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24.09.2013 gün ve 2009/232-2013/596 sayılı kararı onayan Daire’nin 19/11/2014 gün ve 2014/3907-2014/17915 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Asıl ve birleşen davalarda davacı vekili, davalı bankanın M. Şubesi’nde her iki müvekkili adına döviz hesabı açıldığını, paraların üç aylık süreler için faize bağlanmasının talep edildiğini, bir süre sonra paraların çekilmek istenildiğinde tüm paraların hesaptan çekilerek, hesapların davalı banka çalışanı tarafından boşaltıldığının öğrenildiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla toplam 192.300 USD maddi tazminatın dava tarihinden itibaren yabancı mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı ile birlikte fiili ödeme tarihlerindeki rayicine göre ve toplam 230.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş olup, maddi tazminat miktarını 252.076,370 USD olarak ıslah etmiştir.
Asıl ve birleşen davalarda davalı vekili; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, maddi tazminat davasının kısmen kabulü ile toplamda 240.931,26 USD’nin dava tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanun’un 4/a maddesi gereğince devlet bankalarınca ABD Dolarına uygulanan faiz oranı ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya dair istem ile manevi tazminat davasının reddine dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 04/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.