Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/14503 E. 2016/31 K. 11.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/14503
KARAR NO : 2016/31
KARAR TARİHİ : 11.01.2016

MAHKEMESİ : …
TARİHİ : 26/12/2013
NUMARASI : 2012/347-2013/833

Taraflar arasında görülen davada… verilen 26/12/2013 tarih ve 2012/347-2013/833 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi asıl davada davacı birleşen davada davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Asıl davada davacı-birleşen davada davalı vekili, müvekkili ile davalı arasında imza olunan Genel Kredi Sözleşmesi gereğince davalı şirket adına kredi hesabı açıldığını, davalı M.. D..’ün sözleşmede müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatı ile yer aldığını, kredi borcunun ödenmemesi üzerine Şişli 1. nezdinde icra takibi başlatıldığını, davalıların 16/10/2009 tarihinde kredi borcuna mahsuben 9.330,00 TL ödeme yaptıklarını, ancak bakiye borca itiraz ettiklerini ve geçen süre zarfında ödeme yapmadıklarını ileri sürerek bakiye 6.344,27 TL alacağının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, birleşen davanın ise reddini istemiştir. Asıl davada davalılar-birleşen davada davacı vekili, D.. A… tarafından müvekkili şirketin hesabındaki 8.883,47 TL’nin 23/12/2010 tarihinde takipteki dosya tahsilatı adı altında çekildiğini, hesaptan çekilen paranın Şişli 1. İcra Müdürlüğü’nün 2009/38996 esas numaralı icra takip dosyasına istinaden çekilmiş bulunduğunu, çekilen paranın 1.120,00 TL’sinin iade edildiğini, ancak söz konusu Şişli 1. İcra Müdürlüğü’nün 2009/38996 esas numaralı icra takip dosyasındaki dosya borcunun tamamının müvekkili şirket tarafından ödendiğini ileri sürerek 7.763,00 TL’nin 23/12/2010 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, asıl davanın ise reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, asıl dava tarihi itibariyle davalıların davacı bankaya 2.317,42 TL borçlu oldukları, ancak bankanın 23.12.2010 tarihinde bu borcuna mahsuben davalı şirket hesabından 8.883,47 TL para çektiği, bu paranın 1.120,00 TL’sini 10/02/2011 tarihinde iade ettiği, bu durumda bankanın birleşen dava tarihi itibariyle 4.843,45 TL borçlu olduğu, L hesabından fazla para çekildiği tarihten birleşen dava tarihine kadar faiz alacağının 131,51 TL olduğu gerekçesiyle asıl davanın reddine, birleşen davanın kısmen kabulü ile toplam 4.974,96 TL alacağın birleşen davada davalı D.. A…’den tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, asıl davada davacı-birleşen davada davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, asıl davada davacı birleşen davada davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl davada davacı birleşen davada davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 535,40 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.