YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1445
KARAR NO : 2015/8417
KARAR TARİHİ : 17.06.2015
MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/09/2014
NUMARASI : 2014/377-2014/533
Taraflar arasında görülen davada Eskişehir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16.09.2014 tarih ve 2014/377-2014/533 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun’un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK’nın 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı E. Gıda Sanayi Ticaret A.Ş’ye ait 2000/03884 tescil numaralı B. markasının listesinde bulunan bir kısım ürünler yönünden kullanılmadığını, ayrıca markanın marka vasfı da olmadığını, davalı şirketin 2003/4365 Sayılı B. G. ibareli markasının da 556 Sayılı KHK’nın 7/1-c-d maddeleri gereğince mutlak red sebepleri uyarınca; hükümsüz kılınması gerektiğini ileri sürerek, davalı markalarının hükümsüzlüğüne karar verilmesini ve hüküm özetinin Türkiye genelinde yayınlanan bir gazetede iki defa ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın yerinde olmadığını, Eskişehir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2007/152 Esas sayılı dosyasında aynı mahiyette açılan davanın reddine karar verildiğini, söz konusu davanın emsal teşkil ettiğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne, 2003 4365 tescil sayılı B. G. ibareli markasının 556 sayılı KHK’nın 7/1-c-d maddeleri gereğince hükümsüzlüğüne, 2000/3884 tescil sayılı B. markasının kullanılmayan ürünler itibariyle 556 sayılı KHK’nın 14 ve 42’nci maddeleri uyarınca hükümsüzlüğüne yönelik talebin Anayasa Mahkemesi’nin kararı nazara alınarak reddine, aynı marka ile ilgili 556 sayılı KHK’nın 7/1-c-d maddeleri gereğince hükümsüzlük talebi ile ilgili karar Yargıtay denetiminden geçmekle ve bozma sebebi yapılmamış olduğundan bu konuda ayrıca karar tesisine yer olmadığına, karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekilinin temyizine gelince; her ne kadar Anayasa Mahkemesi’nin 09.04.2014 tarih 2013/147E- 2014/75K sayılı kararıyla 556 sayılı KHK’nın 42/1-c maddesi iptal edilmiş ise de, esasen anılan maddenin atıfta bulunduğu aynı KHK’nın halen yürürlükteki 14. maddesi hükmüne göre de, markanın tescil tarihinden itibaren beş yıl içinde haklı bir neden olmadan kullanılmaması veya bu kullanıma beş yıllık bir süre için kesintisiz ara verilmesi halinde marka iptal edilir. Anılan madde de markanın beş yıl müddete haklı bir neden olmadan kullanılmaması iptal nedeni olarak düzenlendiğinden, söz konusu madde koşullarının gerçekleşmesi halinde bu duruma bağlanan yaptırımın ne olacağı da belirtilmiştir. Bu durumda mahkemece uyuşmazlık konusuna ilişkin hukuki nitelendirmenin 556 sayılı KHK’nin 14. maddesine dayalı olarak dava konusu markanın iptaline yönelik olduğunun kabulü ile işin esasının incelenmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi hatalı olduğundan kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 17.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.