YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1442
KARAR NO : 2015/7724
KARAR TARİHİ : 04.06.2015
MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/02/2014
NUMARASI : 2011/475-2014/43
Taraflar arasında görülen davada Eskişehir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/02/2014 gün ve 2011/475 – 2014/43 sayılı kararı onayan Daire’nin 22/10/2014 gün ve 2014/8338 – 2014/16235 sayılı kararı aleyhinde asıl davada davacı-birleşen davada davalı-karşı davacı vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 1997–1998 eğitim öğretim yılından bu yana açık öğretim sınavlarındaki soru, test ve kitapçık gibi materyallerin hazırlandığı programı oluşturduğunu ve davalı üniversitenin bu programı kullandığını, söz konusu soru bankası yazılım programının tamamen müvekkili tarafından tasarlandığını ve davalı idarenin bu programı müvekkilinin izni olmadan kullandığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 10.000,00 TL maddi tazminatın, 1.000,00 TL kullanım lisans ücretlerinin davalı taraftan alınarak müvekkiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini istemiştir.
Birleşen dosyada davacı (karşı davalı) vekili; söz konusu programın mülkiyetinin üniversiteye ait olduğunu, programda sayfa sayılarıyla ilgili düzeltmeler yapılacağını ancak kaynak kodlarını elinde tutan ve teslim etmeyen davalının buna izin vermediğini ileri sürerek davalı tarafından yapılan tecavüzün kaldırılmasını, davalı zilyedinde bulunan soru bankası yazılım programı kaynak, kod ve dokümanlarının idareye teslimini talep ve dava etmiştir.
Birleşen dosyada davalı (karşı davacı) vekili; programın kendisi tarafından yapıldığını, hak sahibi olduğunu ve program üzerinde değişiklik yapılmasına izin vermediğini savunarak davanın reddini istemiş ve eser üzerindeki tüm hakların müvekkiline ait olduğunu, davalı idarenin programı kullanmasının engellenmesini karşılık dava ile talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, ana dava dosyasında açılan davanın reddine, birleşen dava dosyasında açılan davanın ise kabulüne, birleşen dosyada davalı tarafın karşı davasının reddine dair verilen karar asıl davada davacı-birleşen davada davalı-karşı davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce gerekçe ilave edilerek onanmıştır.
Asıl davada davacı-birleşen davada davalı-karşı davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, asıl davada davacı-birleşen davada davalı-karşı davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl davada davacı-birleşen davada davalı-karşı davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 04/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.