Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/1436 E. 2015/8651 K. 23.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1436
KARAR NO : 2015/8651
KARAR TARİHİ : 23.06.2015

MAHKEMESİ : ANTALYA (KAPATILAN) 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2012/107-2013/58

Taraflar arasında görülen davada Antalya (Kapatılan) 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19.02.2013 tarih ve 2012/107-2013/58 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin, davalı DBM Dek. Boya Ltd. Şti.’nin ortağı iken diğer davalı ortaklarla 09.11.2004 tarihli protokol yaparak ortaklıktan ayrıldığını, anılan protokol gereğince davalı şirketin daha önce başladığı otel inşaatından elde edilecek gelir ve giderlerin ortaklar arasında paylaştırılacağının kararlaştırıldığını, davalı şirketin anılan inşaatı bitirmesine rağmen davalıların müvekkilinin payına isabet eden miktarı ödemediklerini ileri sürerek, şimdilik 10.000,00 TL’nin temerrüt faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesi talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davalı şirket ortağı olan tarafların, 09.11.2004 tarihli sözleşme ile müvekkili şirketin yapımını üstlendiği otel inşaatından elde edeceği kâr ve masrafların eşit paylaşımını kararlaştırmalarına rağmen alınan hak edişlerin ancak giderleri karşıladığını ve inşaattan kar edilmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yeniden yapılan yargılama sonunda, davalı şirketin 09.11.2004 tarihinden sonra otel inşaatı nedeniyle 2004 yılına ait net karının 2.139,83 TL, 2005 yılında ise 265,05 TL zararının olduğu, protokol nedeniyle davacının payına düşen miktarın 624,93 TL olduğu, taraf vekillerinin de kabulünde olduğu üzere protokol tarihinden önce yapılan iş ve davacı alacağı ile ilgili bir uyuşmazlık bulunmaması nedeniyle davacı alacağının yalnız Barut Otel inşaatından doğan hak edişler ve giderler esas alınarak hesaplanması gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 624,93 TL’nin 01.03.2006 tarihden itibaren değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve ispat külfeti kendisinde olan davacının keşif talebinden vazgeçmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile yerel mahkeme kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.