YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/14266
KARAR NO : 2016/250
KARAR TARİHİ : 13.01.2016
MAHKEMESİ :
TARİHİ : 04/12/2014
NUMARASI : 2014/243-2014/437
Taraflar arasında görülen davada 12. A Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 04/12/2014 tarih ve 2014/243-2014/437 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilince sigortalı polipropilen hammaddesinin davalının temin ettiği araçla Silivri’den İnegöl’e nakliyesi hususunda sigortalı ile davalı arasında anlaşma yapıldığını, emtianın sürücü tarafından çalındığını, alıcıya teslim edilmediğini, müvekkilinin sigortalısına ödeme yaptığını ileri sürerek, sigortalıya ödenen 45.840,27 TL’nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin aracı temin ettiğini, müvekkilinin kusuru bulunmadığını, araç temin eden davanın ihbarı gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, ekspertiz raporunda belirlenen KDV’siz gerçek zarar miktarı olarak 45.840,27 TL’nin davacı tarafından ödendiği ancak, bilirkişinin gerçek zararı KDV hariç 40.837,50 TL olarak belirlediği, bunun gerçek zarar olup, bozma ilamında da belirtildiği ancak, mahkemece zararın belirlenmesinin yanı sıra bu bedel için bir KDV’nin söz konusu olacağı, KDV’li rakamın 48.188,25 TL’ye tekabül ettiği ve davacının talebinin bu rakamın altında kaldığı ve ödenen bir miktar olmakla talebi çerçevesinde karar verildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 40.837,50 TL’nın 10/05/2010 tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.