YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/14162
KARAR NO : 2016/41
KARAR TARİHİ : 11.01.2016
MAHKEMESİ : ……
TARİHİ : 09/01/2015
NUMARASI : 2014/3128-2015/13
Taraflar arasında görülen davada…..verilen 09/01/2015 tarih ve 2014/3128-2015/13 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında 3.1.2014 tarihli bir yıl süreli gelir koruma sigorta poliçesi imzalandığını, müvekkilince sözleşme uyarınca tüm borçlarının yerine getirildiğini, 28.3.2014 tarihinde müvekkilinin işine son verildiğini, taraflar arasındaki poliçe uyarınca davacıdan ödeme talebinde bulunduğunu, isten çıkış sebebi gerekçe gösterilerek müvekkiline ödeme yapılmadığını, davalının ödeme yapmama gerekçesinin hukuki olmadığını ileri sürerek 9000,00 TL sigorta poliçesinden kaynaklı alacağın işten çıkarılma tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia ve tüm dosya kapsamına göre; 28.5.2014 tarihi itibariyle 6502 sayılı yasanın yürürlüğe girdiği, davacının bu yasa hükümleri uyarınca tüketici sayıldığı, bu yasa hükümleri uyarınca taraflar arasında imzalanın sigorta poliçesinin tüketici işlemi niteliğinde olduğu, 6502 sayılı yasa hükümleri uyarınca davaya bakma hususunda Tüketici Mahkemeleri’ni görevli olduğu gerekçesiyle HMK’nın 114/1-C ve 115/2. maddeleri uyarınca mahkemenin görevli olmaması nedeniyle davanın usulden reddine kararın kesinleşmesi sonrasında talep halinde dosyanın görevli Adana Nöbetçi Tüketici Mahkemesi’ne gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.