YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1397
KARAR NO : 2015/6097
KARAR TARİHİ : 29.04.2015
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/11/2014 tarih ve 2013/449-2014/661 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalının 26-27.12.2011 tarihlerinde … – … Liman Müdürlüğü’ne ve … – … Gümrük Müdürlüğü’ne olmak üzere nakliye işini gerçekleştirdiğini ve bu taşımalara ilişkin fatura tanzim edildiğini, fatura bedellerinin tahsili için davalı aleyhine icra takibi başlatıldığını ancak, davalının haksız itirazı ile takibi durdurduğunu ileri sürerek, itirazın iptalini, davalının takip konusu borcu takip dosyasında belirtilen faiziyle ödemeye ve takip konusu alacağın % 20’sinden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taşımanın davacı tarafça yapılıp yapılmadığının belli olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının davalıya ait malların nakliyesini yaptığı ve 26-27.12.2011 tarihli faturaları düzenlediği, her ne kadar davalı tarafça taşımayı yapan araçların davacıya ait olmadığı ve bu itibarla işin davacı adına yapılmadığı savunulmuş ise de, nakliyenin davacı tarafça yapılması için kullanılan araçların davacıya ait olmasının zorunlu olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile, davalının icra takip tarihi itibariyle 4.484,00 TL borçlu olduğu anlaşıldığından, davalının itirazının iptaline, takibin devamına, alacağın % 20’si olan 896,80 TL icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, navlun bedelinin tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkin olup davalı, borçlu vekili süresinde vermiş olduğu dilekçe ile icra dairesinin yetkisine ve borca itiraz etmiştir. … halde, İİK’nın 67. maddesi çerçevesinde görülen işbu davada öncelikle borçlunun takip dairesinin yetkisine vaki itirazı incelenip, bu yoldaki itirazın haklı bulunması halinde davanın dava şartı yokluğundan reddine karar vermek gerekir.
Taşıma sözleşmesi yazılı olabileceği gibi, sözlü de yapılabilir. Ancak ispatı için 6100 sayılı HMK’nın 200. maddesi uyarınca yazılı belge gerekir. Taraflar arasında taşıma sözleşmesi yapıldığına dair yazılı bir belge ibraz edilmediği gibi, davacının dayandığı faturalar sadece kendi defterlerinde kayıtlı olup, davalıya tebliğ de edilmemiştir. Dava değeri gözetildiğinde, taşıma akdinin varlığı tanık beyanıyla da ispat edilemez. … halde, taraflar arasında bir taşıma sözleşmesinin var olup olmadığına ilişkin uyuşmazlığın yargılama hitamına değin varlığını sürdürdüğü ve davacının bu yoldaki iddiasını ispatlayamadığı gözetildiğinde Yargıtay’ın yerleşik uygulaması çerçevesinde genel yetki kurallarının dışında, BK’nın 73. maddesi uyarınca yetkili icra dairesinin ve/veya mahkemenin alacaklının ikametgahına göre belirlenmesi söz konusu olamaz.
Bu itibarla, mahkemece yetkili icra dairesinde icra takibi yapılmamış olması nedeniyle işin esasına girilmeksizin davanın reddine karar vermek gerekirken kabulü doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin esasa yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin esasa yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.