YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/12486
KARAR NO : 2015/11723
KARAR TARİHİ : 09.11.2015
MAHKEMESİ : ANTALYA 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/07/2015
NUMARASI : 2015/699-2015/592
Taraflar arasında görülen davada Antalya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23/07/2015 tarih ve 2015/699-2015/592 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya ticari finans teminatlı kredi kullandırıldığını, davalının ilgili masarafı hür iradesi ile kabul ettiğini, hakem heyeti tarafından verilen dosya masraflarının iadesine dair kararın yerinde olmadığını savunarak Kepez Kaymakamlığı Tüketici Sorunları Hakem Heyeti’nin 27.05.2015 tarih ve 2015/4864 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, Tüketici Sorunları Hakem Heyeti’ne intikal eden uyuşmazlığın türü ne olursa olsun bu merci tarafından verilecek bütün kararlara karşı itiraz merciinin tüketici mahkemeleri olduğu gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
HUMK’un 21.04.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL’yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 23.07.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL’dir. Davacı vekili, 336 TL dosya masrafının müvekkili tarafından ödenmesine ilişkin Kepez Kaymakamlığı Tüketici Hakem Heyeti Başkanlığı’nın 27.02.2015 tarihli kararının iptalini talep etmiş olup, mahkemece görevsizlik kararı verilmiştir. Dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin HUMK’un 432/4. maddesi hükmü uyarınca REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 09/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.