YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/12351
KARAR NO : 2015/11691
KARAR TARİHİ : 09.11.2015
MAHKEMESİ : GAZİANTEP 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/07/2015
NUMARASI : 2015/714-2015/914
Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03/07/2015 tarih ve 2015/714-2015/914 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilince Gaziantep İli, Oğuzeli İlçesi, Kovanlı Köyü’nde bulunan fıstık bahçesinin don olayına karşı sigortalandığını, 30.3.2014 tarihinde meydana gelen don olayı nedeniyle gerçekleşen hasarın tespitinin Gaziantep 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2014/31 D. iş Esas sayılı dosyasında yaptırıldığını, alınan bilirkişi raporu uyarınca sigortalı ağaçlarda % 95 oranında hasar meydana geldiğinin belirtildiğini, müvekkilinin uğramış olduğu zararın poliçe kapsamında davalı tarafından karşılanmadığını ileri sürerek fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydıyla 35.000,00 TL’nin 30.3.2014 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia ve dosya kapsamına göre; TTK’da düzenlenmiş bütün hususlardan kaynaklı davalar ile TTK’nın 4. maddesinde belirtilen uyuşmazlıklara ilişkin davaların mutlak ticari dava olduğu, tarafların tacir ve uyuşmazlığın tarafların ticari işletmesiyle ilgili olduğu davaların ise nispi ticari dava sayıldıkları, somut olayda davacının tacir olmadığı, 28.5 2014 tarihinde yürürlüğe giren 6502 sayılı yasanın 3. maddesinin (ı) bendi uyarınca somut uyuşmazlığın çözümünün tüketici mahkemelerinin görev alanına girdiği gerekçesiyle mahkemenin görevsizliğine kararın kesinleşmesi ve talep halinde dosyanın Gaziantep Asliye Hukuk (Tüketici) mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
28/05/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un 2. maddesinde, bu kanunun her türlü tüketici işlemiyle tüketiciye yönelik uygulamaları kapsadığı belirtildiğine göre, uyuşmazlığın çözüm yerinin tüketici mahkemesi olması için, işlemin tüketici işlemi, işlemi yapan bir tarafın da tüketici olması gerekmektedir. 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un 3. maddesinin l fıkrasında tüketici işleminin tanımı yapılmış, mal veya hizmet piyasalarında kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla hareket eden veya onun adına ya da hesabına hareket eden gerçek veya tüzel kişilerle tüketiciler arasında kurulan eser, taşıma, simsarlık, sigorta, vekalet, bankacılık ve benzeri sözleşmeler de dahil olmak üzere her türlü hukuki işlem
tüketici işlemi olarak belirlenmiştir. Ancak, az önce ifade edildiği üzere, bir sözleşmenin bir tüketici işlemi olarak nitelendirilebilmesi için öncelikle bu sözleşmenin bir tarafının Kanun’un tanımladığı şekilde tüketici kavramı içerisinde kalması gerekmektedir. Kanun’un 3. maddesinin (k) bendinde tüketici, “ticari veya mesleki olmayan amaçlarla hareket eden gerçek veya tüzel kişi” şeklinde tanımlanmıştır. Somut olayda ise, davacının, mesleki amaçla hareket eden gerçek kişi olması karşısında, mahkemece tüketici olarak kabul edilmesi ve bu itibarla tüketici işlemi olarak değerlendirilen sigorta sözleşmesinden kaynaklanan uyuşmazlığa tüketici mahkemesinin bakması gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verilmesi doğru olmamış, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 09/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.