YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/12340
KARAR NO : 2015/11770
KARAR TARİHİ : 09.11.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/10/2014
NUMARASI : 2014/895-2014/698
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17/10/2014 tarih ve 2014/895-2014/698 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 28.04.2014 Ankara’dan Trabzon’a yolculuk etmek amacıyla davalı …. Seyahat firmasından bilet aldığını,aracın Trabzon’a doğru yola çıktığı sırada otobüsün bagajından köpek havlama sesleri gelmeye başladığını, köpeğin en yakın yerde bagajdan alınarak yetkili bir yazıhaneye teslim edilmesi gerektiğini beyan ettiğini, muavinin Ankara-Samsun Devlet Karayolu üzerinde bulunan Lalahan Mahallesinde duracaklarını, sorun olan köpeği orada indireceklerini söylediğini, mola yerine geldiklerinde muavini tekrar çağırdıklarını, hayvanı orada bulunan benzin istasyonu yetkililerine teslim etmelerini istediklerini, muavinin bu teklifi kabul etmeyerek davacı ve arkadaşının üzerine yürüdüğünü, bunun üzerine arbede olduğunu, dava dışı … P…’ın olayın daha fazla büyümemesi amacıyla araçtan indiğini ve hemen arkasından otobüs şoförünün aracı çalıştırarak… P…’ı almadan harekete geçtiğini, davacının muavin ve şoföre arkadaşının binmediğini onu beklemelerini ifade ederek uyardığını, muavinin yanına gelerek müvekkiline zor kullandığını, bu tartışma sırasında araçta bulunan eşyalarını almaya çalışırken davacıyı, muavinin darp edilerek otobüsten attığını, davacının darp raporu aldığını,en yakın Jandarma Komutanlığına gittiklerini ve şikayetçi olduklarını ileri sürerek 10.000,00.-TL manevi tazminatın olay tarihi olan 28.04.2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davacının tüketici olduğu, taraflar arasında yapılan işlemin taşınma sözleşmesi olup, tüketici işlemi olduğu, görevli mahkemenin Tüketici Mahkemeleri olduğu, 6100 sayılı HMK’nın 114/1.fıkra (c) bendine göre görev hususu dava şartı olduğu gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 09/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.