YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/12226
KARAR NO : 2015/12443
KARAR TARİHİ : 24.11.2015
MAHKEMESİ : BAKIRKÖY(KAPATILAN) 17. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/03/2014
NUMARASI : 2013/296-2014/83
Taraflar arasında görülen davada Bakırköy (Kapatılan) 17. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 07/03/2014 tarih ve 2013/296-2014/83 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı Banka vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Banka aracılığıyla W.. U.. sistemi üzerinden Fransa’da ödenmek üzere oğlu Taylan Yılmaz’a 5000 Euro yatırdığnı, ancak bu paranın oğlu yerine 3. şahıs veya şahıslara ödendiğini ileri sürerek, 5000 Euro’nun faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili bankanın W.. U.. sisteminde acente sıfatı olan bir kurum olduğunu, müvekkilinin aktarma işleminden sonra sorumluluğu bulunmadığını, müvekkili bankanın diğer acentelerin işleminden sorumlu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının davalı vasıtasıyla W.. U.. sistemi üzerinden Fransa’da yaşayan oğlu Taylan Yılmaz’a gönderdiği paranın Taylan Yılmaz dışında üçüncü kişiye ödendiği, havaleye aracılık eden davalı Banka ve havale işlemini yapan W.. U..’un zarardan sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı Banka vekili temyiz etmiştir.
Dava, havale göndericisinin gönderdiği paranın havale alıcısı dışında üçüncü kişiye ödenmesi nedeniyle uğranılan zararın tahsili istemine ilişkin olup mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Davacı vekili dava dilekçesinde, davaya konu paranın yurt dışındaki alıcısına W.. U..’u temsilen davalı Banka aracılığı ile gönderilmiş bulunduğunu ileri sürerek, davalı bankaya da husumet yöneltildiğini iddia etmiş, davalı Banka ise cevap dilekçesinde müvekkilinin W.. U..’un acentesi olduğunu bildirerek husumet itirazında bulunmuştur. Dava konusu işleme ilişkin sunulan müşteri bilgi formunda da davalı Banka’nın acente sıfatını haiz olduğu belirtilmiştir. Somut uyuşmazlığa uygulanması gereken mülga 6762 sayılı TTK’nın 119/2. maddesi gereğince acente aleyhine ancak müvekkiline izafeten dava açılabilir. Doğrudan hasım gösterilerek acente aleyhine dava açılamaz. Bu durumda, mahkemece davalı Banka’nın acente sıfatıyla hareket ettiği ve acente aleyhine doğrudan hasım gösterilerek dava açılamayacağı nazara alınarak mümeyyiz davalı banka hakkında açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, kararın davalı banka yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalı Banka’ya iadesine, 24/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.