YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/117
KARAR NO : 2015/8615
KARAR TARİHİ : 23.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 4.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/10/2013
NUMARASI : 2011/154-2013/172
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 4.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/10/2013 gün ve 2011/154-2013/172 sayılı kararı bozan Daire’nin 22/09/2014 gün ve 2014/12345-2014/14249 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili ile davalı C. B.Ev ve Mutfak Eşyaları Sanayi ve Ticaret A.Ş. vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 1892 yılında kurulmuş dünyanın önde gelen şirketlerinden biri olduğunu, sayısız alandaki buluşlarıyla hayatın her alanında yer aldığını, 1992 yılından beri Türkiye’de faaliyet gösterdiğini, müvekkilinin aynı zamanda PTFE maddesinin de mucidi olduğunu, bu maddenin ilk olarak “T.” markası altında ticarileşip 1946 yılından beri muhtelif alt markalarla birlikte kullanıldığını, bu alt markalardan birinin “P.” markası olduğunu, müvekkilinin davalı C.Mutfak Eşyaları Sanayi ve Ticaret A.Ş. ile 01.05.2002 tarihinde lisans sözleşmesi akdedip “T.” markasının kullanımına izin verdiğini, bu firmanın 1985 yılından beri davacının tescilli markası “T.”un lisansörü olduğunu, davalı C. Mutfak Eşyaları Sanayi ve Ticaret A.Ş’nin lisans anlaşmasına aykırı şekilde 07.05.2002 tarihinde TPE nezdinde 2002/10670 nolu “P.” ibareli markayı adına 11 ve 21. sınıflar yönünden tescil ettirdiğini, ardından 2005 yılında bu markayı diğer davalıya bedel mukabili devrettiğini, diğer davalının devraldığı marka yanında TPE nezdinde 8, 11, ve 21. sınıflarda “P. R. P.” ibareli markayı 2006/56970 noda 22.11.2006 tarihi itibariyle adına tescil ettirip kullanmaya başladığını, müvekkilinin bunu halen taraflar arasında görülmekte olan 2008/54 esas sayılı dosyada öğrendiğini, müvekkilinin “P.” ibareli marka yönünden ilk ve eski kullanımı itibariyle gerçek hak sahibi olduğunu, davalıların kötü niyetli davrandıklarını ileri sürerek “P.” ibareli markanın gerçek hak sahibinin davacı olduğunun tespitine, davalı C.B. Ev ve Mutfak Eşyaları Sanayi ve Ticaret A.Ş. adına tescilli 2002/10670 ve 2006/56937 nolu markaların tescil edildiği sınıflar yönünden haksız ve kötü niyetle tescil edildiklerinin tespitine, davacıya ait “P.” ibareli markaya tecavüzün ve haksız rekabetin önlenilmesine, davalı C. B.Ev ve Mutfak Eşyaları Sanayi ve Ticaret A.Ş. adına tescilli “P.” ve “P. R. P.” ibareli markaların müvekkiline devrine, talebin reddi halinde markaların hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine, fazlaya dair haklar saklı kalmak koşuluyla davalı C. Mutfak Eşyaları Sanayi ve Ticaret A.Ş. tarafından 16.02.2005 tarihinde diğer davalıya devri gerçekleşen “P.” ibareli markanın devri nedeniyle devir bedeline karşılık olmak kaydıyla 45.000,00 TL’nin devir tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalı C. Mutfak Eşyaları Sanayi ve Ticaret A.Ş’den tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı C.B. Ev ve Mutfak Eşyaları Sanayi ve Ticaret A.Ş. vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 22.09.2014 tarihli kararı ile bozulmuştur.
Davacı vekili ile davalı C. B. Ev ve Mutfak Eşyaları Sanayi ve Ticaret A.Ş. vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve mahkemece bozma ilamına uyulması halinde davalı C.B. Ev ve Mutfak Eşyaları Sanayi ve Ticaret A.Ş. ile davacı arasında lisans sözleşmesi bulunup bulunmadığının değerlendirilecek olmasına göre, davacı vekili ile mümeyyiz davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteklerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekili ile mümeyyiz davalı vekilinin karar düzeltme isteklerinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenlerden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 23/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.