YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/11321
KARAR NO : 2016/191
KARAR TARİHİ : 13.01.2016

MAHKEMESİ :.
TARİHİ : 19/03/2015
NUMARASI : 2014/666-2015/91
DAVACI : H.. B..
VEKİLİ : Av. G.. G..
DAVALILAR : 1- K.. Ş..
VEKİLİ : Av. S.. B..
2- H.. B..
Taraflar arasında görülen davada. A verilen 19/03/2015 tarih ve 2014/666-2015/91 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya Frankfurt Eyalet Mahkemesi tarafından verilen 15/012/2009 tarih ve 2-23 O 429/08 sayılı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir.
Davalı H.. B.., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, MÖHUK’un 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar vermiştir.
Kararı, davalı şirket temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı şirket vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı şirketten alınmasına, 13/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.