Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/1118 E. 2015/8323 K. 16.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1118
KARAR NO : 2015/8323
KARAR TARİHİ : 16.06.2015

MAHKEMESİ : NEVŞEHİR 2.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2007/349-2013/374

Taraflar arasında görülen davada Nevşehir 2.Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/06/2013 gün ve 2007/349-2013/374 sayılı kararı bozan Daire’nin 14/10/2014 gün ve 2014/680-2014/15530 sayılı kararı aleyhinde davalı Y.. K.. vekili, davalı E.. K.. vekili ve davalı B.. D.. vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, 26.07.1997 tarihinden 20 10.2006 tarihine kadar yönetim kurulu üyesi ve denetçi olarak görev yapan davalıların tahsil olunan 118.917,10 TL kira geliri ile şirket kasa ve hesaplarında olan 6.000,00 Alman Markını zimmetlerine geçirdiklerini, şirketin demirbaşlarına gereken özeni göstermemeleri nedeniyle 262.168,00 TL şirket zararı oluştuğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000,00 TL’nin davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle, 148,602,70 TL’nin tahsilini istemiştir.
Davalılar vekilleri davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre davalı Y.. K.. yönünden davanın reddine, diğer davalılar yönünden davanın kısmen kabulü ile 96.453,57 TL’nin diğer davalılardan tahsiline dair verilen kararın davacı, davalı A.. B.. mirasçıları, davalı B.. D.., davalı E.. K.. vekilleri, davalı İ.. D.. ve katılma yoluyla davalı Y.. K.. vekilince temyizi üzerine karar dairemizce davacı yararına bozulmuştur.
Davalı Y.. K.. vekili, davalı E.. K.. vekili ve davalı B.. D.. vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1- Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebepler ile davalı E.. K.. vekilinin temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasını yasal süresi içinde talep etmemiş bulunmasına göre, davalı E.. K.. vekili ve davalı B.. D.. vekilinin karar düzeltme istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı Y.. K.. vekilinin karar düzeltme isteminin incelenmesine gelince dava, anonim şirket yöneticileri olan davalılar aleyhine dava konusu dönemler itibariyle tahsil edilen kira gelirlerinin şirket malvarlığına dahil edilmeyip davalı yöneticilerin kendisine mal etmesi nedeniyle sorumluluklarına ilişkindir. Mahkemece toplanan delillere göre davalıların eylemleri hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturmakta olup bu suç için öngörülen cezanın zamanaşımı süresi 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/3. maddeleri uyarınca uzamış hali ile 5 yıl olup davalı Y.. K..’ın 02.10.1998 tarihinde istifa ettiği ve bu tarihten önceki kiralar nedeniyle sorumluluğu gözetildiğinde 6762 sayılı TTK’nın 309. maddesindeki 2 ve 5 yıllık süreler ve ayrıca ceza zamanaşımı süresi geçmiş bulunmaktadır. Bu durumda Dairemizin 14.10.2014 tarih 2014/680 E. 2014/15530 K. sayılı bozma ilamının kaldırılarak davalı Y.. K.. vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine geçmek gerekmiştir.
Mahkemece hüküm fıkrasının 3 nolu bendinin 4 nolu paragrafında kabul edilen meblağ üzerinden davacı yararına vekalet ücretine hükmedilirken davalı Y.. K.. hakkındaki davanın zamanaşımı nedeniyle reddedilmesi nedeniyle davalı Y.. K..’ın vekalet ücreti ile sorumlu tutulamayacak olması nazara almadan ve davalılar arasında ayrım yapılmadan “9.766,29TL” vekalet ücretinin tüm davalılardan tahsili ile davacıya verilmesine şeklinde hüküm kurulması doğru görülmediği gibi davalı Y.. K.. hakkındaki davanın zamanaşımından reddedilmesi nedeniyle diğer davalılar yönünden davanın kısmen red sebebinin farklı olması gözetilerek aleyhindeki dava zamanaşımı nedeniyle reddedilen davalı Y.. K.. lehine diğer davalılardan ayrı (nispi) vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken hüküm fıkrasının 3 nolu bendinin 5 nolu paragrafında davalı Yaşar lehine diğer davalılarla müteselsilen vekalet ücretine hükmedilmesi de doğru görülmediğinden davalı Y.. K.. vekilinin bu yöne ilişkin karar düzeltme isteminin kabulü ile kararın anılan yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı E.. K.. vekili ve davalı B.. D.. vekilinin yerinde görülmeyen karar düzeltme istemlerinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Y.. K.. vekilinin karar düzeltme itirazının kabulü ile Dairemizin 14.10.2014 günlü, 2014/680 Esas-2014/15530 Karar sayılı bozma ilamının Y.. K.. yönünden kaldırılarak, hüküm fıkrasının 3 nolu bendinin 4 nolu paragrafında geçen “…müteselsilen davalılardan alınarak” kısmının hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerine davalı Y.. K.. dışındaki davalılardan müteselsilen alınarak…” ibaresinin eklenmesine, yine hüküm fıkrasının 3 nolu bendinin 5 nolu paragrafında “davalılar Ahmet, Yaşar, Erhan ve Bayram vekilleri için takdir edilen 13.366,16 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak 7.021,93 TL’si müteselsilen, bakiyesi davalı Y.. K..’a ait olmak üzere bu davalılara verilmesine” ibaresinin hüküm fıkrasından tümden çıkarılarak yerine “kendisini vekille temsil ettiren davalılar A. E. ve B. için reddedilen meblağ üzerinden hesaplanan 7.021,93 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile anılan davalılara müteselsilen ödenmesine, hakkındaki dava zamanaşımı nedeniyle reddedilen Y.. K.. lehine hükmedilen 13.336,16 TL’nin davacıdan tahsili ile davalı Y.. K..’a ödenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davalı Y.. K..’a iadesine, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılar E.. K.. ve B.. D..’dan ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 16/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.