Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/1109 E. 2015/6445 K. 06.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1109
KARAR NO : 2015/6445
KARAR TARİHİ : 06.05.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/10/2014
NUMARASI : 2014/1017-2014/174

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20/10/2014 tarih ve 2014/1017-2014/174 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ve fer’i müdahil T.. T.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının Y. A.Ş’nin M.Şubesi’ne, davalı Banka’ya devrinden önce, 26/11/1999 tarihinde 2.122,87 TL’yi vadeli olarak yatırdığını, daha sonra paranın hile ile kendisine imzalatılan havale talimatı uyarınca o. hesabına gönderilmiş gibi gösterilerek banka yöneticilerinin sahibi oldukları şirketlere aktarıldığını, banka yöneticilerinin bu nedenle ceza mahkemesinde yargılandıklarını ileri sürerek, 2.122,87 TL’nin 26/11/1999 tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlarda avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ve fer’i müdahiller vekilleri ayrı ayrı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kabulü ile 2.122,87 TL’nin 26/11/1999 tarihinden itibaren işleyecek değişen oranda avans faizi ile tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı ve fer’i müdahil T.. T.. vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalının sorumluluğunun BK’nın 41, 55 ve TTK’nın 336’ncı maddelerinden kaynaklanmasına, davacı zararının off shore bankasından tahsil etme olanağının kalmadığının anlaşıldığı andan itibaren zamanaşımı süresinin başlamasının gerekmesine göre, davalı vekili ve fer’i müdahil T.. T.. vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Ancak, davalı Banka 5411 sayılı Kanun’un 140. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu ve bu husus mahkemece hüküm fıkrasının 6 numaralı bendinde belirtildiği halde hüküm fıkrasının 3 numaralı bendinde dava açılışı sırasında yatırılan başvuru harcı ve vekalet harcının yargılama giderine dahil edilmesi doğru olmamış ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiş ise de, anılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekili ve fer’i müdahil T.. T.. vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekili ve fer’i müdahil T.. T.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının (3) numaralı bendinde yer alan “389,00” ibaresinin çıkarılarak yerine “360,00” ibaresinin eklenmesine, hüküm fıkrasının 5 numaralı bendine “………peşin harç olarak yatırılan 36,30 TL’nin “ibaresinden sonra gelmek üzere “….başvurma harcı olarak 25,20 TL’nin” ibaresinin eklenmesine, hükmün düzeltilmiş bu haliyle ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 06/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.