Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/10550 E. 2015/9867 K. 05.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10550
KARAR NO : 2015/9867
KARAR TARİHİ : 05.10.2015

MAHKEMESİ : KOCAELİ (KAPATILAN) 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 31/12/2013
NUMARASI : 2013/296-2013/369

Taraflar arasında görülen davada Kocaeli (Kapatılan) 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 31/12/2013 tarih ve 2013/296-2013/369 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler elektronik ortamda okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili sigorta şirketi tarafından P. P. Sigorta Poliçesi ile E. Gıda ve Tem. Ür. Dağ. Paz. San. ve Tic. Ltd. Şti’nin sigortalandığını, sigorta kapsamı içerisinde Emniyeti Suistimal teminatının da bulunduğunu, davalı G.. Ş..’in sigortalı şirket bünyesinde satış elemanı olarak çalıştığı sırada 13.05.2012 tarihinden itibaren tahsil etmiş olduğu paraları şirkete iade etmeyerek uhdesine geçirdiğini, bu yüzden müvekkili sigorta şirketince sigortalısına 15.08.2013 tarihinde 14.376,55 TL tazminat ödendiğini, ayrıca davalının bu olay dolayısıyla güveni kötüye kullanma suçundan mahkum olduğunu ileri sürerek 14.376,55 TL tazminatın ödeme tarihi olan 15.08.2013 tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; rücuen alacak istemine konu para paket sigortasının zorunlu sigortalardan olmadığı, davacı sigorta şirketinin sigortalısının haklarına halef olduğu, dava dışı sigortalının davalı hakkında hangi mahkemede dava açması gerekiyor ise sigorta şirketinin de o mahkemede dava açması gerektiği, temel uyuşmazlığın işçi işveren ilişkisinden ve haksız fiilden kaynaklandığı, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 1. maddesi uyarınca, İş Kanunu’na göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş akdinden veya İş Kanunu’na dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözüm yerinin İş Mahkemeleri olduğu gerekçesiyle dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 05/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.