Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/1029 E. 2015/7430 K. 01.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1029
KARAR NO : 2015/7430
KARAR TARİHİ : 01.06.2015

MAHKEMESİ : ANKARA (KAPATILAN) 14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/07/2014
NUMARASI : 2011/254-2014/216

Taraflar arasında görülen davada Ankara (Kapatılan) 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17/07/2014 tarih ve 2011/254-2014/216 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili R.. C.. ve babası M.C.’in 11/10/1999 yılında G. Madencilik Tic. Ltd. Şti.’yi kurduklarını, üniversitelerden alınan raporlarla sahada altın olduğunun tespit edildiğini ve altın madeni işletmek için ruhsat aldıklarını, davalı S. Y.’ın özelleştirme sürecindeki E. G.’ün kendisi tarafından satın alınacağını ve o zaman madenin orada işlenebileceğini belirterek E. G.’e fason üretim için numune gönderilmesini engellediğini ve sahada altın madeni olduğu gerçeğinin gizlendiğini, sahayı inceleyen S. Y.’ın sonuçların olumlu çıkması ile kendisini G. Madencilik Ltd. Şti.’ye ortak ettirdiğini, önce şirkete %50 oranında ortak olan S. Y.’ın daha sonra şifahi olarak davacının babasını E. G.’e ortak yapacağını vaat ederek şirketteki hissesini % 60’a çıkardığını, ruhsatlı altın sahasından E.G. tesislerine gönderilen on binlerce ton cevherden elde ettiği altını inkar ederek davacı ve babasını mağdur ettiğini, bu sahada çıkan gümüşün bile E. G.’ün sahasından çıkan gümüşten daha yüksek miktarda olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, muris babasının ortak olduğu döneme ait hak ve alacaklarının tespit edilerek ve bu miktarların ödenmesi gereken tarihten itibaren işleyecek en yüksek faiziyle birlikte davacıya ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili; müvekkilinin altın madeni bulmak hayaliyle ruhsatlı sahanın sahibi olan şirketteki hisseleri satın aldığını, ancak yaptırılan aramalar ve etütler sonucunda hayallerinin boş olduğunu gördüğünü, dava dilekçesinde yazılanların gerçeğe uygun olmadığını, davanın varsayımlarla açıldığını, sahanın sahibinin bir şirket olduğunu, sahada ekonomik değeri olan hiçbir madene rastlanmadığını, madenden altın çıkarılmış olsa da bunun şirkete ait olduğunu ve davacının haklarının şirketteki hisseleri ile kısıtlı olduğunu ve bu hisseleri devir etmiş olduklarını, ayrıca davanın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı murisi M.C.’in şirketteki tüm hisselerini 16 Şubat 2007 tarihinde yeni ortaklara devrettiği, davalı S.Y.’ın da şirkete 9 Haziran 2003 tarihinde ortak olduğu, buna göre davacının 9 Haziran 2003 ile 16 Şubat 2007 tarihleri arasında İR: 6541 ruhsat nolu sahadan alınan cevherlerden altın üretildiğini ve bunun karşılığında elde edilen bir gelir varsa bundan kendisinin mahrum edildiğini ispatlaması gerekmektiği, ancak bu tarihler arasında sahadan götürülen cevherden altın üretildiğine dair herhangi bir belge ya da bilgi dosyada bulunmadığından ve dava konusu şirkete ait hisse devir işlemleri tüm mali yükümlülükleri ile birlikte yapıldığından, davacının alacak iddiasını ispatlayamadığı gibi, devirden sonraki döneme ilişkin olarak da alacağının olamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 01/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.