YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10152
KARAR NO : 2015/9874
KARAR TARİHİ : 05.10.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL(KAPATILAN) ANADOLU 11. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/04/2014
NUMARASI : 2013/136-2014/175
Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) Anadolu 11. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29/04/2014 tarih ve 2013/136-2014/175 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; dava dışı Ş. METAL SAN. VE TİC. A.Ş. tarafından S. F. H. LIMITED CO. firmasından ithalatı yapılan malzemenin müvekkilince sigortalandığını, malzemenin Kazakistan’dan davadışı sigortalı şirketin Ankara fabrikasına nakliyesinin davalı şirketçe yapıldığını, yapılan nakliye sırasında, emtianın bir kısmının hırsızlık sonucu çalındığını, bu hususun Ankara Tır Gümrük Müdürlüğü’ne bağlı antrepoda yetkililerce tutulan 22.12.2009 tarihli tutanakla da sabit olduğunu, teslim alınan malzemenin sevk belgesinde belirtilen miktardan 2.560 kg eksik olduğunu, bunun neticesinde 22.04.2010 tarihinde müvekkilince sigortalıya 7.539,00 TL ödendiğini ve 6102 sayılı TTK’nın 1361. maddesi gereği kanuni halefiyete hak kazandığını, dava konusu olayın CMR Konvansiyonu hükümlerine tabi olduğunu, anılan konvansiyonun 17. maddesine göre taşıyan davalı şirketin doğan zarardan sorumlu olduğunu ileri sürerek, ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle 7.539,00 TL’nin davalıdan tahsilini, yargılama gideri ve vekalet ücretinin davalı taraf üzerinde bırakılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili şirket ile sigortalı şirketin arasında hiçbir fiili, sözleşmesel, hukuki bağ bulunmadığını; taşımayı ihbar edilen şirketin yaptığını, bu firmanın C2 yetki belgesi olmadığı için ihbar edilen şirket ile müvekkili arasında işbu kiralama sözleşmesinin yapıldığını, araç sahibi olarak ihbar olunan A.. V.. gözükse de, kiralama sözleşmesini yapan A.. V.. vekili M. O.T.nin ihbar olunan şirketin yetkilisi olduğunu, aracın işletilmesi ve fiili tasarrufunun müvekkilinde olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
İhbar olunan A.. V.. vekili; müvekkilinin adı geçen şirketlerle hiçbir hukuki ve fiili bağı bulunmadığını, aracın sahibi olan müvekkilinin aracını 13.07.2010 tarihinde sattığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın sigortacının sigortalıya yaptığı ödemenin rücuan tahsili istemine ilişkin olduğu, dosyaya sunulan kayıt ve belgeler ile alınan bilirkişi raporu doğrultusunda; davacının sigortalısı şirketin satın aldığı emtianın davalı şirketçe daimi hamili olduğu tır karnesi himayesinde Kazakistan’dan Ankara’ya taşınırken bir kısmının Rusya Federasyonu’nda çalındığı, bunun sonucu davacının poliçe kapsamında tartı sonucu noksan çıktığı belirlenen 2.500 kg emtia nedeniyle sigorta sözleşmesi özel şartı gereği poliçe kuru ile %10 ilave bedel dahil 7.539,00 TL ödeme yaptığı ve buna dair dekontun dosyaya sunulduğu, alınan rapor ve yapılan hesaplama gereği, davacının sigortalıya halef olarak davalıdan talep edebileceği 6.866.58 TL’nin 28.04.2010 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye, 351,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 05/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.