Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2014/9657 E. 2014/18472 K. 27.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/9657
KARAR NO : 2014/18472
KARAR TARİHİ : 27.11.2014

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21/11/2011 gün ve 2010/506-2011/398 sayılı kararı onayan Daire’nin 06/03/2014 gün ve 2012/13661-2014/4297 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili bankanın dava dışı … Mimarlık Tur. Tic. A.Ş. ile imzaladığı Genel Kredi Sözleşmesi uyarınca 5.000.000,00 TL miktarlı teminat mektubunu davalı TOKİ’ye verdiğini, teminat mektubunun garanti konusu olan inşaat işi sözleşmesinin daha sonra üçüncü bir şahıs olan… İnş. A.Ş’ye devredildiğini, ancak bu devirle ilgili olarak müvekkili bankanın onay, muvafakat ya da işleme iştirakinin söz konusu olmadığını, akabinde yeni yüklenici Dhabi ile davalı arasında çıkan uyuşmazlık sonucu davalının müvekkili bankaya başvurarak verilen teminat mektubunun tazminini istediğini, oysaki teminat mektubunun yeni yüklenici Dhabi’nin risklerini kapsamadığını, teminat mektuplarının lehtar dışındaki üçüncü şahısların yükümlülük veya riskleri ile ilgili olarak teminat teşkil etmeyeceğini, bu nedenle davalının isteminin haksız olduğunu, ancak teminat mektubunun tazmininin durdurulması için yapılan ihtiyati tedbir taleplerinin reddi nedeniyle müvekkili bankanın teminat mektubu bedelini ödemek zorunda kaldığını, yapılan tahsil işleminin mesnetsiz ve haksız bir işlem olduğunu ileri sürerek, teminat mektubu bedeli olan 5.000.000,00 TL’nin ödeme tarihi olan 23.07.2009 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 52,40 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 228,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 27/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.