YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6094
KARAR NO : 2014/12943
KARAR TARİHİ : 04.07.2014
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … …. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 09/05/2013 tarih ve 2012/126-2013/317 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 18.563 TL’nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun’un geçici …/…. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK’nın 3156 sayılı Kanun’la değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “HİDROMEK” ibareli tanınmış markasının bulunduğunu, aynı zamanda kurulduğu 1978 yılından beri “HİDROMEK” ibaresini ticaret unvanı olarak kullandığını, davacının “HİDROMEK” ibareli tescilli markaları ile 45 ülkeye ihracat yaptığını, davalının “HİDROMAK” ibareli markasının müvekkilinin markaları ve ticaret unvanı ile benzer olduğunu, karışıklığa yol açtığını, davalı markasının iş makinaları ve buna bağlı ataşmanlarda kullanılmasının davalıya haksız yarar sağladığını, müvekkilinin itibarına zarar verdiğini ileri sürerek, davalı şirketin marka ve unvan kullanımlarının marka ve ticaret unvanına tecavüz teşkil ettiğinin ve haksız rekabet yarattığının tespitine, ticaret unvanının sicilden terkinine, davalının “HİDROMAK” markasının tüm mal ve hizmetler yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin 1996 yılından itibaren “HİDROMAK” ibaresini ticaret unvanında ve 2003 yılından sonra da marka olarak kullandığını, davacı ile müvekkili şirket arasında ticari ilişki bulunduğunu, müvekkilinin …’da faaliyet gösterdiğini ve ticaret unvanı konusunda bir tecavüzünün söz konusu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, 1978 yılında kurulan davacı şirketin o tarihten beri “HİDROMEK” ibaresini ticaret unvanı olarak kullandığı, yine aynı ibareyi taşıyan markalarının bulunduğu, davalının “HİDROMAK” ibareli markasının ise bu marka iltibas yaratacak derecede benzer olduğu, 7. sınıftaki ürünler yönünden taraf markalarının örtüştüğü, davacı markasının tanınmış olması karşısında TRİPS 16/III maddesi karşısında değerlendirme yapılmasının gerektiği, davalı markasının kapsamında bulunan …. sınıftaki “Amortisörler; amortisörler için hidrolik, pnömatik, elektrikli veya mekanik yaylar, silindirler ve parçaları Fren tamir takımları; taşıtlar için fren tertibatları ve parçaları, frenler, fren balataları ve pabuçları Lastik tamir takımları,
taşıt lastikleri için yamalar, kaynak yamalar Taşıtlar için yakıt depoları…” malların iş makineleri için üretilmesi ve bu mallar üzerinde davalı markasının kullanılması halinde davacının tanınmış markası ile ya da davacı ile bağlantı kurulmasının ve menfaat elde edilmesinin söz konusu olabileceği, ancak …. sınıftaki diğer mallar ile 09. sınıftaki mallar bakımından bu tarz bir bağlantı kurulmasının ya da menfaat elde edilmesinin mümkün görülmediği, davalının unvanının tescil edildiği tarih ile davacının davalıya ihtarname gönderdiği ve işbu davayı açtığı tarih arasında … yıllık bir sürenin geçtiği, tarafların aynı sektörde faaliyet gösterdikleri gözetildiğinde uzunca bir süre bu kullanıma itiraz etmeyen davacının işbu davayı açmasının MK’nun …. maddesi ile bağdaşmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalının “HİDROMAK” ibareli markasının, 7.sınıf emtiaların tamamı ve …. sınıftaki “amortisörler; amortisörler için hidrolik penömatik, elektrikli veya mekanik yaylar, silindirler ve parçaları fren tamir takımları; taşıtlar için fren tertibatları ve parçaları, frenler, fren balataları ve pabuçları, lastik tamir takımları; taşıt lastikleri için yamalar, kaynak yamalar, taşıtlar için; yakıt depoları” emtiaları yönünden hükümsüzlüğüne, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 04.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.