Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2014/3961 E. 2014/7035 K. 10.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3961
KARAR NO : 2014/7035
KARAR TARİHİ : 10.04.2014

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … Sulh Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05.09.2013 tarih ve 2013/392-2013/1153 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili kurumun mülkiyetinde bulunan enerji nakil hatlarından, müvekkili kurumun muvafakatinin alınması ve hat katılım payının ödenmesi koşuluyla elektrik dağıtımı yapan kuruluşlarca üçüncü kişilere müstakil abonelikler tesis edilebileceğini, müstakil abonelere enerji nakil hatlarının kullandırılması karşılığında müvekkili kurumun yönetim kurulunca belirlenen tarifeye göre hesaplanan hat katılım payının ve bakım işletme masraflarının müvekkili kuruma ödenmesinin gerektiğini, ancak davalı elektrik dağıtım şirketinin açıklanan yasal prosedüre uymaksızın … … verici istasyonu enerji nakil hattından, diğer davalıya müstakil abonelik şeklinde enerji kullandırıldığının tespit edildiğini, bunun karşılığında ise müvekkiline herhangi bir ödeme yapılmadığını ileri sürerek, 3.391,76 TL’nin 29.03.2000 tarihinden itibaren hesaplanacak reeskont faizi ve diğer ferileri ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir
Davalı “…Elektrik Dağıtım A.Ş. vekili, müvekkili şirketin abonesi konumundaki diğer davalının elektrik enerjisi almış olduğu …’a ait … tesisine, davacıya ait olan trafonun … çıkışından enerji verildiğini, davacıya ait hatta ortak olunmadığını, ayrıca hattın eski maliki … ile … arasında yapılan abonelik sözleşmesi uyarınca …’ın kendi tesisleri için aldığı enerji karşılığında hat katılım payının ödenmeyeceğini, dava konusu enerji alınan yerin de …’a ait … tesisi olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, davalı elektrik dağıtım şirketinin, davacıya ait enerji nakil hattından diğer davalıya müstakil abonelik tesis ederek enerji kullandırdığı, gerek tarafların selefi olan … ile “… Telekomünikasyon A.Ş. arasında akdedilen 08.07.1996 tarihli elektrik satışına ilişkin sözleşmenin 2. maddesi ve gerekse Elektrik Tarifeleri Yönetmeliği’nin 13. maddesi uyarınca davalı “…Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin hat katılım payını davacı kuruma ödemekle sorumlu bulunduğu, hat katılım bedelinin yönetmelik hükümleri gözetilerek bilirkişiler vasıtasıyla tespit edildiği, her ne kadar davacı tarafça söz konusu hattın işletme ve bakım masrafları da talep edilmiş ise de yukarıda anılan sözleşme uyarınca bu masraflardan davacının sorumlu olduğu, ilgili yönetmelikte de masraflara ilişkin hüküm bulunmadığı, ayrıca davacının işletme ve bakım masrafı yaptığını da kanıtlayamadığı, davalı dağıtım şirketinin temerrüde düşürüldüğü tarihten itibaren faiz istenebileceği gerekçesiyle, davanın “…Elektrik Dağıtım A.Ş. yönünden kısmen kabulü ile, 172,23 TL hat katılım bedelinin 03.07.2008 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, işletme ve bakım masrafı bedelinin tahsili yönündeki talebin reddine, diğer davalı yayın kuruluşu hakkındaki davanın reddine ilişkin karar kesinleştiğinden bu davalı hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 10.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.