YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3050
KARAR NO : 2014/6364
KARAR TARİHİ : 01.04.2014
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Erdemli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06/09/2012 gün ve 2011/128-2012/385 sayılı kararı onayan Daire’nin 27.11.2013 gün ve 2013/6183-2013/21501 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette %10 oranında hissedar olduğunu, şirket sözleşmesinin 11. maddesine göre kar payının hissedarların hisseleri oranında dağıtılması kararlaştırılmışsa da müvekkiline şirketin kurulduğu tarihten bu yana herhangi bir şekilde hissesine düşen kar payının verilmediğini, şirketin dershane ve market işletmeciliği şeklinde faaliyet gösterdiğini, şirket bünyesindeki dershane ve marketin iyi bir gelir getirdiğini, davalı şirketin vergi beyannamelerinin gerçeği yansıtmadığını ileri sürerek, davalı şirketin 2008, 2009 ve 2010 yılı bilançosunun ve gerçek kar payının mahkemece tespiti ile 10.000,00 TL’nin hak ediş tarihinden itibaren işleyecek olan ticari faizi ile birlikte davalı şirketten tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı temsilcisi, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlara göre, TTK’nın 534. maddesi yollaması ile aynı Yasa’nın 469. maddesi gereğince, şirket ana sözleşmesinde aksine hüküm mevcut değil ise kar payı dağıtılmasına ilişkin olarak genel kurul kararı alınmadıkça kar payının dağıtılamayacağı, davalı şirketin şirket ana sözleşmesinin 11. maddesine göre kardan bir kısmının hissedarlara dağıtılması veya şirket adına işletilmesinin şirket sermayesinin en az %51’ini temsil eden hissedarların kararına bağlı olduğunun belirtildiği, kar payı dağıtımına ilişkin şirket ana sözleşmesine uygun şekilde alınmış karar bulunmadığı, bu nedenle davacının kar payı talebinde bulunamayacağı gerekçesiyle davanın reddine dair tesis edilen karar, davacı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 52,40 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 228,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 01.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.