YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2436
KARAR NO : 2014/9391
KARAR TARİHİ : 21.05.2014
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23.09.2013 tarih ve 2013/30- 2013/208 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2011/60339 sayılı ve “… +şekil” unsurlu marka başvurusunun, … YİDK’nin 2012-M-4131 sayılı kararıyla davalılara ait 35, 40 ve 41. sınıfta tescilli 2005/03… nolu Müjde ibareli, 38. sınıfta tescilli 2005/43997 sayılı Müjde ibareli markalara ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğu gerekçe gösterilerek 556 sayılı KHK’nın 7/1 (b) maddesi uyarınca reddedildiğini, oysa müvekkili markasının farklı sınıfı içerdiğini, yasa mevzuat gereği davalıların radyo ve TV yayıncılığı yapamayacaklarını, müvekkilinin ise RTÜK’ten lisanslı olarak yayıncılık faaliyetinde bulunduğunu, müvekkil şirketin 5 özel radyosu olduğunu, “… ” ibaresini 1993 yılından beri kullanmak suretiyle ayırt edicilik kazandırdığını ileri sürerek başvurunun reddine dair YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri ayrı ayrı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre davacı başvurusuna konu 38 ve 41.sınıf hizmetlerin redde mesnet markaların kapsamında aynen bulunduğu, ortalama tüketici kitlesinin umumi bakış açısı nazara alındığında, başvuru konusu markanın “… ”, davalılara ait markaların ise “… ” ibaresi taşıdıkları, her iki grup markanın da asıl unsurunun “… ” olduğu, davacı başvurusuna konu markada yer alan “TV” ibaresinin tescil kapsamındaki hizmetler yönünden tanımlayıcı bir ibare olduğu, şekil işaretinin ise ortalama tüketiciler nezdinde her hangi bir orijinalliğinin, dikkat çekiciliğinin ve ayırt ediciliğinin bulunmadığı, aynı tür mal ve hizmetler yönünden markalar arasında KHK’nın 7/1 (b) maddesi anlamında benzerlik bulunduğu, marka başvurusu … tarafından re’sen reddedildiği halde redde mesnet marka sahipleri de davalı gösterilmiş ise de davalı şirketlere husumet düşmeyeceği gerekçesiyle davalı şirketler aleyhine açılan davanın pasif husumet yokluğu sebebiyle reddine, davalı … aleyhine açılan davanın esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 21.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.