YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2285
KARAR NO : 2014/9368
KARAR TARİHİ : 20.05.2014

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

… olarak görülen davada … 42. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/12/2013 tarih ve 2013/102-2013/350 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili firmanın tutulması zorunlu ve ihtiyari tüm evraklarının muhasebe departmanında bulunduğunu, yedeklerinin de olmadığını, …. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2012/257 Esas sayılı dosyasında müvekkili firmanın ticari defterlerinin mahkeme kaleminde bilirkişilerce incelenmek üzere hazır edilmesinin istenildiğini, müvekkili şirketin yetkilisinin geçmiş yıllara ait tüm ticari defterlerini dosyalayarak kolilere koyduğunu, avukatlarına teslim etmek üzere taksiye bindiğini, ticari defterlerin içinde yer aldığı battal boy siyah poşetin takside unutulduğunu, taksinin plakasının bilinemediğini, 2008-2009-2010-2011 yıllarına ait defterlerin zayi olduğunu ileri sürerek, zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; tacir sıfatını haiz olan davacının defterlerini korumak için gereken dikkat ve ihtimamı göstermesi gerektiği, çok büyük bir poşetin içerisinde olduğu ve hacimli olduğu iddia olunan ticari defterlerin takside unutulması ve bir daha bulunamamasının hayatın olağan akışına uygun olmadığı gibi, ticari defterlerin korunup saklanmasında tacirin gerekli ihtimamı ve özeni göstermediğinin kanıtı olduğu, ziya nedeniyle zayi belgesi verilebilmesi için ziyaa uğramanın tacirin iradesi dışında elinde olmayan bir nedenle meydana gelmiş olması gerektiği, ticari takside defterlerin unutulmasının tacirin iradesi dışında elinde olmayan bir nedenle meydana gelen bir olay olmadığı, ….’nın 82/7.maddesindeki şartların gerçekleşmediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 20/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.