YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18938
KARAR NO : 2015/4887
KARAR TARİHİ : 08.04.2015
MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … … 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14.10.2014 tarih ve 2011/205-2014/226 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “…”, “…”, “…” ve “…” adlı buluşlarını …, …,, …, … no’lu markalarla adına tescil ettirdiğini, davalının ise, …no’lu “…” ibareli, … no’lu “…” ibareli markaları ve “…” ile “…” marka ve kullanımlarıyla müvekkilinin marka hakkına tecavüzde bulunduğunu ileri sürerek, tecavüzün tespiti, önlenmesi, tecavüz teşkil eden ürünlerin toplatılması, 15.000 TL maddi, 250.000 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte davalıdan tahsili, hükmün ilanı ile davalının tecavüz teşkil eden markalarının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, markaların zayıf marka olup, müvekkili markalarının esas unsurunun “…” ibaresi olduğunu ve bu ibarenin markalara ayırt edicilik sağladığını, her iki firma ürünleri de bilgilenmiş tüketici kitlesine hitap ettiğinden iltibasın söz konusu olmayacağını, müvekkilinin tescilli markalarını kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı markalarında yer alan “…” ibaresinin markalara ayırt edicilik sağladığı, davacının markasının davalının 3 adet markasıyla düşük seviyede benzerlik taşımakla birlikte markaların emtia listesinde yer alan endüstriyel fırınların özel bir alıcı grubu bulunduğundan düşük seviyede benzer görülen markalar arasında ayırt ediciliğin bulunduğu, diğer marka arasında ise herhangi bir benzerliğin söz konusu olmadığı, davacı markalarının tescilli oldukları endüstriyel fırınlar emtiası bakımından kelime anlamlarından uzaklaşmadığı, ayırt edicilik ve farklı bir nitelik taşımadıklarından zayıf marka oldukları, davalı markalarında esas unsurun “…” ibaresi olduğu, tescilli bir markanın tescil belgesi hükümsüz kılınmadıkça hak sahibinin marka hukukundan doğan haklarını hukuka uygun olarak kullanmasının marka hakkına tecavüz teşkil etmeyeceği gibi, haksız rekabete de yol açmayacağı, davalı markalarının tescil edildiği şekliyle ve tescil edildiği sınıfta kullanıldığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 08.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.