Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2014/18929 E. 2015/13338 K. 10.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18929
KARAR NO : 2015/13338
KARAR TARİHİ : 10.12.2015

MAHKEMESİ :….. … ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/06/2014
NUMARASI : 2011/381-2014/234

Taraflar arasında görülen davada …… …. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 26/06/2014 tarih ve 2011/381-2014/234 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 08/12/2015 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacılar vekili Av. I. T. ve davalı K.. M.. vekili Av. A.. E.. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili M.. A..’nin diğer davacı Mediterranean S.A.’nın acentesi olduğunu, davalıların boğazlarda kılavuzluk ve römorkaj hizmetleri yönünden tekel olduklarını, davalılardan T.. D.. İşletmeleri AŞ’nin belli bir limitin üzerindeki geçiş ücreti için kademeli tarife belirlediğini, 2009 yılında bu yönde indirim uygulandığını, 2010 yılında ise sektördeki olumsuzluk nedeniyle geçiş yapan gemi sayısının tarifede belirtilen 50’ye ulaşmadığını, bunun sebebinin davalı K.. M..’ne 08/11/2010 tarihli yazıyla açıklandığını, davalı T.. D.. İşletmeleri A.Ş. tarafından indirimsiz bedel talep edildiğini, 178.000 TL ödeme yapıldığını, davalıların 50 sefer sayısından 46’sını gerçekleştiren davacının %100 artan iş performansını iyi niyete aykırı şekilde yok sayıp fahiş römorkaj ücreti tahsil ettiğini, geçiş yapan 46 gemi üzerinden %40 indirim yapılmasının düzenlemenin 5. maddesi gereği olduğunu ileri sürerek, şimdilik haksız olarak tahsil edilen kılavuzluk römorkaj ücreti 10.000 TL’nın davalılardan faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı T.. D.. İşletmeleri A.Ş. vekili, davacının 12/11/2009 tarihli yazı ile taahhütte bulunduğunu, davacının taahhüdünü yerine getiremediğini, tarife hükümlerine göre uygulama yapan diğer davalı K.. M.. olmakla müvekkilinin dava konusu olayda taraf olmadığını savunarak, davanın usulden ve esastan reddini istemiştir.
Davalı K.. M.. vekili, davacının hizmetin diğer davalı tarafından verildiği dönemde 11/09/2009 tarihli yazı ile standart tarife uygulaması talep ettiğini, 30/10/2009 tarihli 250 sayılı kararla indirimli tarife uygulamasının kabul edildiğini, davacının taahhüt ettiği gibi yıl içinde 50 sefer sayısını tutturamadığını ve 46 seferde kaldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, alınan ilk bilirkişi raporu seçenekli olup her ne kadar 2. raporla çelişik gibi görünse de 1. raporda her iki seçenek için gerekçe belirtilerek takdir hakkı mahkemeye bırakıldığından 3. rapora gerek duyulmadığı, alınan 1. raporun ilk seçeneği ve 2. raporda belirtildiği üzere; yanlar arasında iradeye dayalı bir anlaşma mevcut olup her iki yanın basiretli bir tacir gibi karşılıklı irade gösterilen bu anlaşmaya uygun hareket etmek zorunda olduğu, davacı taraf dosyada yer alan 12/11/2009 tarihli yazı ile ücret farkını ödeyeceğini kabul ve taahhüt ettiğine göre taahhüt edilen 50 gemi geçişi yapılmadığından davacının indirime hak kazanamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalılara verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 10/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.