Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2014/17913 E. 2015/161 K. 12.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17913
KARAR NO : 2015/161
KARAR TARİHİ : 12.01.2015

MAHKEMESİ : ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada …… Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 07/11/2013 tarih ve 2011/551-2013/407 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkilinden aldığı çeklerin karşılıksız kaldığını, iade edilmeyen çeklerden %15 marjı ile birlikte müvekkilinin 42.935 TL riski bulunduğunu ileri sürerek bu miktar riskin müvekkili nezdinde tutulmak üzere depo rehni kararı verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia ve tüm dosya kapsamına göre, depo talebinin kabul edilebilmesi için taraflar arasındaki sözleşmede henüz bankaya ibraz edilmeyen çeklerin ibraz edilip karşılıklarının bulunmadığının ortaya çıkması halinde banka yönünden yasal sorumluluk miktarının ödenmek zorunda kalınması riskine karşılık bu riski karşılayacak miktarın bankaya ait bir hesapta depo edilmesine imkan sağlayan düzenleme bulunması gerektiği, ancak taraflar arasındaki sözleşmede bu risk nedeni ile depo talep hakkını veren açık hükmün bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili, temyiz etmiştir.
Dava, davacı banka tarafından davalıya verilen ve henüz ibraz edilmeyen çekler karşılığında yasal yükümlülük miktarlarının depo edilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, taraflar arasında imzalanan sözleşmede bu konuda açık bir düzenleme bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmişse de, borçluya çek hesabı açılması dolayısıyla bankanın çek başına ödemekle yükümlü tutulduğu tutar, 5941 sayılı Çek Kanunu’nun 3/3 maddesi (b) bendi 2. paragrafı uyarınca hesap sahibi ile muhatap banka arasında çek defterinin teslimi sırasında yapılmış olan dönülemeyecek bir gayri nakdi kredi sözleşmesi hükmünde olup gayrinakdi çek kredisi sözleşmesinin 18/a maddesinde “Bankanın krediyi uygun göreceği her türlü teminat karşılığında kullandırabileceği, istenen teminatların, Bankaca saptanacak koşul ve şekillerde, tespit olunacak marj oranına göre ve tayin olunacak süre içerisinde vermekle müşterinin yükümlü olduğu” kararlaştırılmıştır. Bu itibarla, davalıya verilen çekler nedeniyle davacı bankanın depo isteme hakkı bulunduğu kabul edilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine dair hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 12/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.