YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17644
KARAR NO : 2015/12602
KARAR TARİHİ : 26.11.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/10/2013
NUMARASI : 2012/569-2013/538
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 04/10/2013 tarih ve 2012/569-2013/538 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 24/11/2015 günü hazır bulunan davacı vekili Av.A. N. L. ile davalı vekili Av.R. B.Ş. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Özelleştirme Yüksek Kurulu’nun 02.04.2004 tarih ve 22 sayılı kararı ile T.’ın özelleştirme kapsam ve programına alındığını, 4046 sayılı Özelleştirme Kanun’unun 20. maddesi uyarınca özelleştirme idaresine devredilen kitlerin anonim şirkete dönüştürüldüğünü, Özelleştirme İdaresi Başkanlığı’nın kararı ile de T.’ın 20 ayrı dağıtım şirketine ayrılmasına karar verildiğini, Bursa, Balıkesir, Çanakkale ve Yalova illerindeki “Elektrik Dağıtım Müesseseleri” U. Elektrik ve Dağıtım Anonim Şirketi (U.) adını aldığını, T. ile bu şirket arasında 24.07.2006 tarihli İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi (İHDS) imzalandığını, 24.06.2010 tarih ve 2010/42 sayılı özelleştirme yüksek kurulu kararı uyarınca da bu şirketteki %100 oranındaki hissenin dava dışı Uluğ Elektrik Dağıtım Anonim Şirketine satışının yapıldığını, 31.08.2010 tarihli hisse satış sözleşmesi imzalandığını, T. ile U. arasında yapılan işletme hakkı devir sözleşmesinin 7.1, 7.2, 7.3, 7.4, 10/1, 15/2 maddeleri uyarınca dağıtım tesislerinin mülkiyetinin ve mülkiyetten gayri ayni haklardan doğan idari ve hukuki uyuşmazlıkların T.’a devredildiğini, dağıtım faaliyetlerinin T. tarafından yürütüldüğü dönemde bu faaliyetin yürütülmesi amacıyla gerçekleştirilen her türlü iş ve işlemlerin bütün sorumluluğunun T.’a ait olduğunu, T. tarafından yürütülmüş bulunan bu faaliyetler nedeniyle üçüncü kişiler tarafından ileri sürülebilecek her türlü talebin muhatabının T. olduğunu ileri sürerek, bu kapsamda ödenen 209.072,65 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili şirketten herhangi bir talepte bulunamayacağını savunarak, davanın husumet, zamanaşımı ve esas yönünden reddini istemiştir.
Mahkemece, dosya kapsamına göre, 24.07.2006 tarihli işletme devir hakkı sözleşmesinden önce istimlaksız el konulan taşınmaz nedeniyle tazminata hükmedildiği, ilamın icraya konulması üzerine belirtilen tarihte talep edilen miktar kadar ödemenin yapıldığı hisse devir sözleşmesinde, işletme hakkı devir sözleşmesindeki hükümler saklı tutulduğundan bu sözleşmesinin 7.4. maddesine göre de ödenenden davalının sorumlu olduğu, dava tarihinden önce davalı temerrüde düşürülmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, rücuen açılan işbu davanın dayanağının Bursa Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2006/41-333 sayılı kararının olduğunun belirgin olmasına, mahkemenin istimlaksız el koymaya ilişkin yazılı gerekçesinin maddi hataya dayalı olduğunun anlaşılmasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10.711,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 26/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.