YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16781
KARAR NO : 2014/20058
KARAR TARİHİ : 18.12.2014

MAHKEMESİ : MANAVGAT 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2009/62-2013/478

Taraflar arasında görülen davada Manavgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/09/2013 tarih ve 2009/62-2013/478 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı-karşı davalı vekili, müvekkili şirketin maliki bulunduğu soğuk hava deposuna davalı şirket tarafından 09/03/2008 ile 18/08/2008 tarihleri arasında portakal konulduğunu, o tarihteki piyasa şartlarından kaynaklı olarak portakala yatırım yapan tüccarların zarar ettiğini, bu nedenle davalının depo ücretini ödemek istemediğini, davalı tarafa Antalya 10. Noterliği’nin 20/08/2008 tarihinde 27989 yevmiye numarası ile çekilen ihtara rağmen mallarını gelip teslim almadığını, davalı tarafından Manavgat 1. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2008/668 D.iş dosyası ile tespit yapıldığını, raporun davacı şirketin lehine olduğunu, ancak davalının bunu da kabul etmediğini, depo ücretini ödemeyeceğini bildirdiğini ileri sürerek davacı şirketin depo ücreti olarak alacağı olan 32.308,00 TL’nin fatura tarihi olan 18/08/2008 tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş; karşı davanın reddini istemiştir.
Davalı-karşı davacı vekili, davacı – karşı davalı şirketin depo konusunda gerekli sorumluluğunu yerine getirmediğini, 152.110-kg miktarındaki portakalı muhafaza edemediklerini ve görevlerini kötüye kullandıklarını belirterek, Antalya 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2008/668 D.iş sayılı dosyasından yapılan tespitte bilirkişinin hesaplamış olduğu bozulan portakallara ait 31.826,00 TL ve 2.486,00 TL tespit masrafı olmak üzere toplam 34.312,00 TL’nin tespit tarihi olan 08.08.2008 tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davacıdan tahsiline, ayrıca An talya 10. Noterliğinin 12/09/2008 tarih ve 30734 yevmiye nolu ihtarnamesi ile 15.000 TL tutarındaki portakal kasalarının taraflarına iadesi istendiğini, taleplerine cevap verilmediğini, bu nedenle portakal kasalarının tutarı olan 15.000,00 TL’nin de 12/09/2009 olan ihtarname tarihinden itibaren tahsiline karar verilmesini talep etmiş; asıl davanın reddini istemiştir. Mahkemece, tüm dosya kapsamına, toplanan delillere ve düzenlenen bilirkişi kök-ek raporlarına göre, portakalların sıcak hava ile temas etmesi ve tekrar depoya konması sonucu terlemesi nedeniyle bozulduğunun anlaşıldığı, belediyeye verilen makbuzlardaki portakal miktarları ile davalı karşı davacının kendisinin aldığı portakal miktarları karşılaştırıldığında 92.000 kg portakalın zayi olduğunun anlaşıldığı, bu portakalların cins ve miktarı nazara alındığında 56.234,75 TL zarar olduğu, bu zarardan portakalların dışarı çıkarıp tekrar içeri sokan davalı karşı davacının işçilerini eylemleri nedeniyle davalı karşı davacı ile, buna göz yuman ve yazılı bir belge almayan davacı karşı davalının eşit oranda kusurlu olduklarının kabulü gerektiği, bu nedenle zayi olan portakallar nedeniyle her bir tarafın %50 kusurlu kabulü ile tazminata buna göre hükmetmek gerektiği, davalı karşı davacı depoyu kullandığı sabit olup ödeme yaptığını ispatlayamadığından davalı karşı davacının depo ücretini ödemesi gerektiği gerekçesiyle, davacı – karşı davalının asıl davaya konu davasının kabulü ile; 32308,00 TL vedia hizmeti karşılığı olarak 18/08/2008 tarihinden itibaren işleyen ticari faizi ile birlikte davalı karşı davacıdan alınarak davacı – karşı davalıya verilmesine; davalı – karşı davacının davasının kısmen kabulü ve kısmen reddi ile; davalı karşı davacının dosya kapsamında eşit kusurlu olduğu anlaşılmakla son bilirkişi raporu ile belirlenen zararın %50’si olan 28117,37 TL’nin karşı dava tarihi olan 27/02/2009 tarihinden itibaren işleyen ticari faizi ile birlikte davacı – karşı davalıdan alınarak birleşen dosya davacısına (davalı – karşı davacıya) verilmesine, davalı karşı davacının davasının geri kalan 28.117,37 TL yönünden reddine, davalı – karşı davacının portakal kasalarının bilirkişi tarafından tespit edilen zararının kasaların kullanılmış ve ikinci el olması nazara alınarak toplam fiyatı taktiren 12000TL kabulü ile bunun davalı karşı davacının kendi gidip kasaları almaması nedeniyle taktiren %50 kusurlu kabul edilerek 12000 TL’nin %50’si olan 6000 TL’nin karşı dava tarihi olan 27/02/2009 tarihinden itibaren işleyen ticari faizi ile birlikte davacı – karşı davalıdan alınarak davalı – karşı davacıya verilmesine, davalı karşı davacının geri kalan kasa zararının tazminine ilişkin 13.900 TL yönünden davasının reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Asıl dava, taraflar arasında yapılan vedia akdine göre depo ücretinin davalıdan tahsili; karşı dava davacı-karşı davalının deposuna konulan portakalların bozularak zayi olması ve kasaların iade edilmemesi nedeniyle davalıdan alacak istemine ilişkin olup, asıl davanın kabulüne karşı davanın ise kısmen kabulüne karar verilmiştir. Antalya 1.Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2008/668 sayılı Değişik İş dosyasındaki bilirkişi raporunda ardiye sahibinin beyanı bulunduğundan bahsedilerek davalı-karşı davacının portakal ürününü seçmek maksadıyla zaman zaman depo dışarısına çıkarıp tekrar içeriye koyduğu ve bu nedenle de zararın oluşmasında davalı-karşı davacının kusurlu olduğu belirtilmiş ve mahkemece alınan bilirkişi raporu da bu beyana göre düzenlenmiş ise de, depo sahibinin tek taraflı olarak tespit bilirkişilerine mal sahibine kusur atfeden beyanı nazara alınarak kusur oranı belirlenemez. Bu halde, davalı- karşı davacının belirtilen şekildeki eylemi dosya kapsamında sabit olmadığına ve 92 ton portakal ürününün depo dışına çıkarılıp tekrar içeri konulmasının hayatın olağan akışına uygun olmamasına göre; portakalların zarara uğramasında tarafların kusur oranı ve kasaların değerinin tespiti bakımından mahkemece aralarında depocu ve gıda mühendisinin de bulunduğu üç kişilik bilirkişi heyetinden rapor alınarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme sonucunda ve bilirkişilerce belirlenemeyen ve teknik bilgi gerektiren bu konuda kusur oranının mahkemece belirlenerek karar verilmesi doğru olmamış, kararın taraflar yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir. …/…
2- Depo ücretine ilişkin davalı-karşı davacının temyizine gelince, depo ücretine ilişkin faturaya davalı-karşı davacı süresinde itiraz ettiğine göre faturada belirtilen depo ücreti kesinleşmemiştir. Bu durumda rayice göre davacı-karşı davalının alacağı depo ücreti de alınacak bilirkişi raporuyla tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, asıl davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, davalı-karşı davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle, kararın davalı-karşı davacı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan sebeplerle, taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulüyle, kararın taraflar yararına BOZULMASINA, (2) nolu bentte açıklanan sebeplerle, davalı-karşı davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle, kararın davalı-karşı davacı yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 18.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.