Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2014/15427 E. 2015/5999 K. 29.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15427
KARAR NO : 2015/5999
KARAR TARİHİ : 29.04.2015

MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK
MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada … … 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/06/2014 tarih ve 2011/272-2014/169 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 19.292 TL’nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun’un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK’nın 3156 sayılı Kanun’la değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya ait…com adlı internet sitesi aracılığıyla davacıya ait …com internet sitesinin veri tabanı, davacıya ait tasarımlar ve site görselleri ile ilanlar kopyalanmak suretiyle yayınlandığını ileri sürerek; 554 sayılı KHK hükümleri gereği tasarım haklarına tecavüzün, haksız rekabetin, FSEK kapsamında telif haklarına tecavüzün durdurulmasına, men’ine, siteye erişimin engellenmesine, 5.000,00 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflara ait internet sitelerinin farklı görünüme sahip olduğunu, yer sağlayıcısı bulunduğu için kendisine herhangi bir uyarı da yapılmadığından üyelerin siteye koyduğu ilanlar sebebiyle sorumlu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davacıya ait 2010/02047 nolu tescilli internet sitesi sayfa tasarımlarından 1 nolu tasarım ile davalıya ait …com adlı internet sitesinin ana sayfa yapısının benzerlik gösterdiği, ancak genel görünüm itibariyle olan bu benzerliğin web sitelerinin morfolojik (yapısal) özelliklerinden kaynaklandığı, yapısal ve teknik olarak benzerliğin tasarımların aynı ürün tipine dahil olmalarından kaynaklanan zorunlu bir benzerlik olduğu, davacının 2009/05869 no ile tescilli bulunan ikonların (grafik tasarımlar) davalıya ait sayfa tasarımlarında kullanılmadığı, davacı her ne kadar veri tabanı üzerinde işlenme eser sahibi olarak hak sahibi olsa da veri tabanı içerisindeki verilere bu hak sahipliğinin genişletilemeyeceği, FSEK madde 6 fıkra 1-b ve 11 gereğince eser üzerindeki korumanın tek tek o eseri oluşturan veri ve materyeller için geçerli olmayacağı, bu suretle davalının internet sitesinde yayınlanan ilanlar için davacının FSEK hükümlerine göre koruma elde etmesinin hukuka uygun olmadığı, davacıya ait “…com” ibaresini taşıyan bir takım ilan ve görsellerin davalıya ait …com adlı sitede kullanıldığı, davalının içerik sağlayıcı olması sebebiyle haksız rekabetten sorumlu tutulacağı gerekçesiyle; davanın kısmen kabulüne, davalıya ait …com adlı internet sitesinde davacıya ait “…” ibaresini içerir görsellerin haksız rekabet teşkil ettiğinin tespitine, davacı tarafa ait “…” ibaresini içeren görsellerin …com adlı web sitesinden kaldırılmasına, 2.000,00 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, hükmün ilanına karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının, davalı vekilinin ise aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava; tasarıma tecavüz, FSEK’ten kaynaklanan eser sahipliğine tecavüz, haksız rekabetin tespiti meni, maddi manevi tazminat ile ilan istemine ilişkindir. …com web sitesi üzerinde yapılan inceleme sonrasında düzenlenen 05/03/2012 tarihli bilirkişi raporunda; davalıya ait web sitesinin bütün sayfalarının en altında ilanları kontrol etmeden yayınladığı, ilan sorumluluğunun yayınlayan kişiye ait olduğu ve ilanda sakıncalı bir durum olduğunda “…” kısa yoluyla kendisine bildirilmesi gerektiğini beyan ettiği sitede “Siteye eklediğiniz tüm ilanlar kontrolden geçmeden direk yayınlanmaktadır. 5651 sayılı Yasa kapsamında bu site “yer sağlayıcı”dır, ilgili yasanın 5. maddesine göre: Yer sağlayıcı, yer sağladığı içeriği kontrol etmek veya hukuka aykırı bir faaliyetin söz konusu olup olmadığını araştırmakla yükümlü değildir. Eklenen tüm ilanlardan ilan sahipleri sorumludur. Yasak ve kanunlara aykırı olduğunu düşündüğünüz ilanların kaldırılma talepleri ve ilgili şikayetler için uyar-kaldır prensibiyle “iletişim” sayfasından veya ilan detayında yer alan “şikayet et” bölümünden bize bildirebilirsiniz…” metninin yayınlandığının tespit edildiği belirtilmiştir. 08/04/2014 tarihli bilirkişi raporunda da; davalının “yer sağlayıcı faaliyet belgesi”ne sahip olması karşısında davalının “içerik sağlayıcı” olduğuna dair davacının yeterli delil sunmaması sebebiyle 5651 sayılı Kanun gereği içerikten sorumlu olmayacağı bildirilmiştir. Davalı dava tarihinden sonraki tarihli de olsa yer sağlayıcılığı faaliyet belgesi ibraz etmiş, dava tarihinden itibaren davalının …com alan adı altında gösterdiği faaliyette bir değişikliğin olduğu da ispatlanamamıştır. Bu suretle; 28/07/2011 tarihli tespit raporunda da aksine bir belirleme olmadığı nazara alınarak, davalının içerik sağlayıcı değil, yer sağlayıcı olduğu kabul edilip davalının sorumluluğunun buna göre değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın temyiz eden davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının, davalı vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 40,80 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 29/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.