YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15052
KARAR NO : 2015/8032
KARAR TARİHİ : 10.06.2015
MAHKEMESİ : YOZGAT 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/04/2013
NUMARASI : 2009/720-2013/202
Taraflar arasında görülen davada Yozgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/04/2013 gün ve 2009/720-2013/202 sayılı kararı bozan Daire’nin 26/05/2014 gün ve 2013/13342-2014/9642 sayılı kararı aleyhinde davalı şirketler vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların, müvekkili tarafından para yatırılması durumunda istediği zaman tamamını geri alabileceğini ve yüksek faiz uygulaması olduğunu belirterek para tahsil ettiklerini, bu hususun TBMM, MASAK ve SPK tarafından hazırlanan raporlarla defalarca ortaya konduğunu, müvekkilinden bu garantiyle şirket temsilcileri tarafından belge ile tahsil edilen paranın müvekkilinin defalarca istemesine rağmen geri verilmediğini, bu nedenle sorumlu davalılar hakkında dava açmak zorunda kaldığını, davalıların bu paranın iadesinden sorumlu olduklarını, davalılarca Borçlar Kanunu, TTK ve SPK mevzuatının ihlal edildiğini ileri sürerek, müvekkilinden tahsil edilen 31.000 DM karşılığı 34.941,43 TL’nın en yüksek avans faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı D.. U..’a yönelik davanın husumet yokluğu nedeni ile reddine, davalı şirketlere yönelik davanın kısmen kabulü ile, 8.930,44 TL’nın 22/03/2000 ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalı şirketlerden tahsiline dair verilen kararın davalı şirketler vekili ve davacı vekilince temyizi üzerine karar dairemizce bozulmuştur.
Davalı şirketler vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı şirketler vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirketler vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 10/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.