YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1457
KARAR NO : 2014/6452
KARAR TARİHİ : 02.04.2014
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Erzurum 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/10/2012 tarih ve 2012/203-2012/519 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafın Erzurum 3. İcra Müdürlüğü’nün 2009/7329 sayılı dosyasından dolayı müvekkiline karşı (kefil sıfatına istinaden) takip başlattığını, bu dosyada müvekkiline ait olan 77 pafta, 4445 ada, 2 parsel, 10/1040 arsa paylı ve 24 bağımsız bölümdeki daireyi satışa çıkardığını, bu satış işlemleri ve kıymet takdiri yapılırken İİK ve Tebligat Kanunu’na aykırı davranılarak tebligatların müvekkiline yapılmadığını, müvekkilinin haberi ve bilgisi dışında davalı tarafın evi ,alacağına karşılık satın aldığını, bu satış işlemi sonucu müvekkiline icra yolu ile tahliye işlemi başlatarak müvekkilini tahliye ettiğini, bu yapılan işlemlere karşı Erzurum 2. İcra Hukuk Mahkemesi’nde 2010/340 E.sayılı dosyası üzerinden dava açıldığını, bu dava sonucunda 24.03.2011 tarihinde davalarının kabulüne karar verilerek satış işleminin iptal edildiğini, davalı tarafın haksız yere müvekkilini icra yoluyla tahliye etmesi nedeni ile müvekkilinin Osmangazi Mah. Haznedar Sok. No:16 K:1/6 daireye kiraya çıktığını, bu eve aylık 450,00 TL kira verdiğini, müvekkilinin zarara uğradığını, davalı tarafın dava konusu evi hala müvekkiline teslim etmediğini, müvekkilinin halen kirada oturduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin maddi ve manevi zarar ve tazminat haklarının saklı tutularak 8.550,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava dışı … Kantariye Nak. İnş. Taah. Tic. San. Ltd. Şti’nin müvekkili bankadan genel ticari kredi sözleşmesine dayanarak kullanmış olduğu 150.000,00 TL ticari krediye karşılık ipotek olarak anılan davacı adına kayıtlı Erzurum ili, Merkez, Dere Mah. 4445/2 ada-parselde kain 24 nolu mesken vasfındaki taşınmazın Erzurum 3. İcra Müdürlüğü’nün 2009/7329 sayılı dosyası üzerinden yapılan ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla takipte 29.03.2009 tarihli satışta, müvekkilinin kredi alacağına mahsuben 35.000,00 TL bedelle ihale edildiğini, söz konusu ihaleye ilişkin yedi günlük yasal süresi içerisinde ihalenin feshi davası açılmadığından İİK 134 vd.hükümleri uyarınca ihalenin kesinleştiğini, bunun üzerine mezkur taşınmazın banka adına tescilinin sağlandığını, ihalenin kesinleşmesi ile birlikte mezkur taşınmazın kanunen müvekkili bankanın mülkiyetine geçtiğini, davacı tarafından 20.08.2010 tarihinde Erzurum 1. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 2010/340 E.sayılı dosyası üzerinden satışın iptali istemi ile açılan davanın kabulüne dair karar, karar düzeltme süresi dolduktan sonra yani 19.03.2012 tarihinde kesinleşmiş olup, bu tarihten önce taşınmazın mülkiyetinin müvekkili bankaya ait olacağından iş bu davanın hukuki mesnetten tamamen yoksun olduğunu, söz konusu taşınmaza ilişkin gerek ihalenin yapılması işlemleri gerekse tapu tescili ve akabinde tahliye işlemleri İcra Müdürlüğü’nce gerçekleştirilen işlemler olduğundan bu davada müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının icra takip dosyasında yapılan satış işlemi sonucu gereğini yaparak tahliye isteminde bulunduğu, bu satış işleminin mahkeme tarafından iptal edilmesi sonucunda da anılan gayrimenkulün davacı adına tapuda tescili için gerekli işlemi yapılması için müracaatta bulunduğu, bu anlamda yapılan işlemler nedeniyle davalının sorumlu tutulmasının hukuken mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4.05 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.