YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13947
KARAR NO : 2014/20114
KARAR TARİHİ : 19.12.2014
MAHKEMESİ : … … 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada … … 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/06/2014 tarih ve 2012/160-2014/161 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı adına tescilli … nolu “…” ibareli markanın tescil tarihinden itibaren 5 yıllık süre içerisinde kullanılmadığını ileri sürerek, anılan markanın 11. sınıftaki mal ve hizmetler yönünden 556 sayılı KHK’nın 14. ve 42/1-c maddeleri uyarınca hükümsüzlüğüne karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu markanın yaygın olarak kullanıldığını, buna dair fatura, internet çıktıları ve personele ait yazışmaların dosyada mevcut olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, davalı tarafça delil olarak sunulan internet çıktılarında …ve … markalı klimaların teknik özelliklerinin yer aldığı sayfalarda ” …” ibaresinin geçtiği görülmekte ise de bu kullanımın markasal kullanımdan çok teknik özellik adı olarak kullanıldığı, ibraz edilen faturaların ayrıntıları incelendiğinde açıklama kısmında “split klima” yazdığı, sol üst köşesinde …markası yer aldığı, ancak faturaların hiçbirinde “…” ibaresinin markasal olarak ya da herhangi bir model adı olarak yazılmadığı, davalı şirket çalışanlarının birbirlerine gönderdikleri yazışmalarda “… …” ibaresinin geçtiği görülmekte ise de bu yazışmaların şirket içinde yapılmış olması nedeniyle tescilli olduğu sınıfta kullanılıp kullanılmadığının tespitinde dikkate alınmayacağı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve Anayasa Mahkemesi’nin 09.04.2014 günlü kararı ile 24.06.1995 günlü 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin hükümsüzlük hallerini düzenleyen 42. maddesinin birinci fıkrasının c bendinin Anayasa’nın 91. maddesinin birinci fıkrası uyarınca Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş ise de söz konusu maddenin atıfta bulunduğu aynı kararnamenin 14. maddesi hükmü uyarınca markanın iptal koşullarının mevcut olmasına ve mahkeme kararının davaya konu markanın iptali ile sicilden terkini şeklinde anlaşılacağının tabii bulunmasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 19.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.