YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13714
KARAR NO : 2014/19542
KARAR TARİHİ : 11.12.2014
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada …Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20/06/2013 gün ve 2012/587-2013/199 sayılı kararı onayan Daire’nin 06/05/2014 gün ve 2014/1848-2014/8626 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, dava dışı …’nın davalı şirketten 26/08/2011 tarihinde satın almış olduğu araç için, … ile müvekkili banka arasında 26/08/2011 tarihli 39.300 TL bedelli ve 36 ay vadeli bireysel kredi sözleşmesi imzalandığını, kullandırılan kredi miktarından gerekli masraflar düşüldükten sonra kalan 38.350 TL kredi tutarının, ekte sunulan ve davalı tarafından imzalanmış bulunan 11/04/2011 tarihli rehin tesisinden önce yapılan ödemeye ilişkin taahhütnameye ve davalı firmanın talimatına istinaden davalının hesabına ödendiğini, dava dışı…’nın kredi geri ödemelerinde temerrüte düşmesi neticesi kat ihtarnamesi keşide edildiğini, ancak trafik kayıtlarında yapılan kontrolde davalı şirket tarafından taahhütname gereği araç üzerinde rehin tesis edilmesi işleminin yapılmadığının anlaşıldığını, buna göre davalı firmanın imzalayarak müvekkili şirkete verdiği taahhütnameye aykırı davrandığını, kullandırılan kredinin teminatsız hale gelmesi nedeni ile 29/06/2012 tarihi itibari ile 35.807,42 TL’nin defaten ödenmesinin ihtar edildiğini, ancak davalının cevabi ihtarnamesi ile rehin tesis edilmemesi işleminden sorumlu olmadıklarının ve belirtilen tutarı ödemeyeceklerinin bildirildiğini, kredinin %18 faiz oranı ile kullandırıldığını, %30 fazlası ile %23,40 temerrüt faiz oranının davalı için de geçerli olacağını ileri sürerek, davanın kabulü ile 35.807,42 TL’nin temerrüt tarihinden itibaren işleyecek %23,40 faiz ve BSMV ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 52,40 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 228,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 11/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.