YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13266
KARAR NO : 2014/20033
KARAR TARİHİ : 18.12.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL(KAPATILAN) 44. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/05/2014
NUMARASI : 2013/13-2014/144
Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 44. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/05/2014 tarih ve 2013/13-2014/144 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı banka şubesine 16.06.1987 tarihinde 1.000 TL, 14.03.1988 tarihinde 7.750 TL yatırdığını, davalıya yapılan müracaatların sonuçsuz kaldığını, bankaca 3182 sayılı Yasa’nın 36. maddesinde belirtilen usule uyulmadan mevduatın ödenmesinden kaçınılamayacağını ileri sürerek, hesapta bulunan paranın denkleştirici adalet ilkesi gözetilerek, dava tarihindeki alım gücü değerinin tespiti ve en yüksek mevduat faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı TMSF vekili, davanın reddini istemiştir.
Davalı banka vekili, zamanaşımı def’inde bulunmuş, davanın esastan da reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, TMSF hakkında açılan davanın takipsiz bırakıldığı, dava konusu paranın davalı banka şubesine yatırıldığına dair banka cüzdanı dışında bir delil sunulmadığı, banka kayıtları üzerinde yapılan incelemede davacının hesabının tespit edilemediği, davalı bankanın Reşadiye Şubesi’nde 1.000 TL ve 7.750 TL’ye ilişkin bir kayıt bulunmadığı gerekçesiyle, davalı TMSF hakkında açılan davanın HMK’nın 150. maddesi uyarınca açılmamış sayılmasına, davalı İş Bankası hakkında açılan davanın sübut bulmaması nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava, davalı banka nezdindeki hesapta bulunduğu iddia edilen mevduatın tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacı taraf delil olarak davalı banka tarafından düzenlenen 16.06.1987 tarihinde açılan hesaba ilişkin banka cüzdanı fotokopisini ibraz etmiş olup, bilirkişi raporunda da bu tarihte davacı adına vadesiz bir hesabın açıldığı belirtilmiştir. Mahkemece, dosya arasında fotokopisi bulunan bu hesap cüzdanına itibar edilmemiş ise de, hesap cüzdanının aslı incelenmemiştir. Ayrıca, yine bilirkişi raporunun eki olduğu belirtilen ekran görüntüsü çıktıları da dosya arasında bulunmamaktadır. Bu itibarla, mahkemece hesap cüzdanı aslı ve ekran çıktıları, gerekirse ek rapor alınmak suretiyle değerlendirilerek, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucu hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine,18.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.