YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13171
KARAR NO : 2014/20080
KARAR TARİHİ : 19.12.2014
MAHKEMESİ : İZMİR FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/05/2014
NUMARASI : 2013/103-2014/59
Taraflar arasında görülen davada İzmir Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06/05/2014 tarih ve 2013/103-2014/59 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı adına tescilli 2001/16567 nolu FOSSIL ibareli markanın 5 yıl süre ile kullanılmadığını ileri sürerek, markanın hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, markayı aralıksız olarak ciddi şekilde kullandıklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalının markasının 18, 25 ve 35. sınıfta tescilli bulunduğu, 25 ve 35. sınıfa ilişkin ciddi kullanımın söz konusu olmadığı, 18 sınıfta deri çanta, cüzdan gibi sınıflarda kullanıldığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, markanın 18/1, 3, 4, 5, 25 ve 35. sınıflar yönünden iptaline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, 556 Sayılı KHK’nun 14. maddesine dayalı olarak açılmış marka hükümsüzlük istemine ilişkin olup, mahkemece davalının markasını 18. sınıfta tescilli deri cüzdan, çanta yönünden ciddi olarak kullandığı, 25. sınıfta kullanım bulunmadığı, 35. sınıf mağazacılık hizmeti yönünden ise faaliyetine ilişkin ticari veri olmadığı, üretilen deri çanta ve cüzdanların toptan satışının 35. sınıfta kullanım olarak kabul edilemeyeceği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 18/1, 3, 4, 5, 25 ve 35. sınıflar yönünden markanın hükümsüzlüğüne karar verilmiştir. Oysa, dosyada mevcut bilirkişi heyeti raporunun 21. sayfasında davalının işyerinde inceleme yapıldığı, FOSSİL ve LUMBERJACK ibaresinin tabela üzerinde büyük puntolarla yazıldığı, tabela ile birlikte lisans sözleşmeleri, faturalar, ambalaj, barkot malzemelerine ilişkin belgeler birlikte değerlendirildiğinde dava konusu
markanın ciddi olarak kullanıldığı belirtilmiş, yine 26. sayfada dosya mündericatı ve delillerin değerlendirilmesi neticesinde davaya konu markaların 18 ve 35. sınıf bakımından ciddi olarak kullanıldığı, yine aynı sayfada 25 ve 35. sınıf açısından kullanımı gösterir delil sunulmadığı, ciddi kullanım bir yana herhangi bir kullanım olmadığı ifade edilmiş, ayrıca raporun 27. sayfasında tescilli sınıfa ait ürünler üzerinde, gerekse işletmeye ait tabelalarda, ithalat ve ihracatta , internet alışveriş sitelerinde , ambalaj ve faturalarda, bunların kaydının yapıldığı ticari defterlerde 18 ve 35. sınıflar bakımından ciddi olarak kullanıldığı, hükümsüzlük davasına konu edilemeyecekleri açıklanmış, raporun sonuç kısmında ise 18 ve 35. sınıflar yönünden ciddi olarak kullanıldığı, 25. sınıf yönünden ise ciddi kullanım bulunmadığı beyan edilmiştir. Netice olarak, davaya konu markanın 35. sınıf mağazacılık hizmeti yönünden kullanılıp kullanılmadığı konusunda bilirkişi raporunun kendi içinde çelişki bulunduğu gibi, mahkeme gerekçesi de denetime elverişli değildir.
Bu itibarla, mahkemece davaya konu markanın tescil edildiği 35. sınıf yönünden 556 Sayılı KHK’nın 14. maddesi uyarınca ciddi olarak kullanılıp kullanılmadığı belirlenerek, gerektiğinde bu konuda bilirkişilerden rapor alınarak, neticesine göre bir karar vermek gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, temyiz harcı davacıdan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 19/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.