YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12963
KARAR NO : 2014/19187
KARAR TARİHİ : 08.12.2014
MAHKEMESİ : ….FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 3.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/02/2014 tarih ve 2012/70-2014/28 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait bulunan okulların ”… Özel Anaokulu ve Eğitim Kurumları” adı altında faaliyet gösterdiğini, 1977 yılında kurulan kurumun müvekkili tarafından 2001 yılında devralındığını, müvekkilinin “…” markasını 2004 yılında tescil ettirdiğini, davalının ise işletme adı olarak “… Gündüz Bakımevi” ismiyle faaliyet gösterdiğini, müvekkili markası ile davalının kullandığı “…” isminin benzer olduğunu, bu hususun markalar arasında iltibas yaratarak, haksız rekabet ve tecavüz teşkil ettiğini ileri sürerek, tecavüz ve haksız rekabetin tespitini, önlenmesini, sonuçlarının ortadan kaldırılmasını davalının “…” markasını kullandığı alan adlarının kullanılmasının yasaklanmasını ve iptalini, davalının …” markasını kullanmaya devam etmesi halinde, dava tarihinden itibaren yıllık 10.000 USD ve davalının dava tarihine kadar markayı kullandığının tespiti ile toplam 10.000 USD geçmiş dönem kullanım ücretinin yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacının tescilinden çok önce bu isimle hizmet vererek tanındığını, müvekkilinin kullandığı ibarenin davacı markasıyla iltibas ihtimali bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, markasal olarak ”…” ibaresini ilk tescil ettiren davacı ise de, tescil başvurusunun 12/11/2004 tarihine dayandığı, davacının ” … …” olarak markasal kullanımını gösterir her hangi bir belge bulunmadığı, oysa davalının 1998’den itibaren ”…” ibaresini markasal olarak kullandığı, davalının markasal kullanımdan kaynaklanan öncelik hakkının bulunması nedeniyle iddia olunan markaya tecavüz ve haksız rekabet fiillerinin oluşmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 08.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.