YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12598
KARAR NO : 2015/9745
KARAR TARİHİ : 01.10.2015
MAHKEMESİ : ANTALYA (KAPATILAN) 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/04/2014
NUMARASI : 2013/173-2014/100
Taraflar arasında görülen davada Antalya (Kapatılan) 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 16/04/2014 tarih ve 2013/173-2014/100 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 29/09/2015 günü hazır bulunan davalı vekili Av. T. Ç. ile davacılar vekili Av. İ. C. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin müştereken satın aldıkları taşınmazın bedelini ödeyebilmek için davalı bankadan 10/02/2012 tarihli genel kredi sözleşmesi ile 36 ay taksitli 660.000 TL kredi kullandıklarını, taşınmaz üzerine de ipotek konulduğunu, söz konusu kredinin tüketici kredisi olarak değerlendirilmesi gerektiğini, taşınmaz üzerindeki ipoteği kaldırmak için kredinin 17 ay erken ödenmesi üzerine müvekkili Zeynal’dan 66.474,00 TL, Nizamettin’den de 72.840,00 TL erken ödeme kesintisi yapıldığını, bu kesintinin haksız olduğunu ileri sürerek, anılan meblağların ödendiği tarihten itibaren reeskont faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili,davacıların müştereken alacakları arsaya ilişkin iki farklı proje ile taksitli ticari kredi kullandırıldığını, dava konusu kredinin tüketici kredisi olmadığını, genel kredi sözleşmesinin 5. maddesinde kullandırılan kredinin niteliğinin açıkça düzenlendiğini, ödeme planında borcun niteliği ve taksitler halinde ödeneceğinin yazıldığını, BK’nın 96. maddesi uyarınca da erken ödeme halinde indirim talep edilemeyeceğini, müvekkili bankanın ticari kredilerde erken ödeme indirimi yapma gibi bir yükümlülüğü bulunmadığını, ödeme planındaki taksitlerin erken ödenmesinin mümkün olduğuna dair hükmün erken ödeme halinde indirim yapılacağı şeklinde yorumlanamayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflarca taksitli ticari kredi şeklinde tanımlanmış ve ayrı ayrı ödeme planına bağlanmış iki adet nakit kredi kullanımına bağlı ilişki bulunduğu, bu kredilerin vadeden önce kapatıldığı, bankanın henüz vadesi gelmemiş taksitleri de vadeleri gelmiş gibi tam olarak tahsil ettiği, davalı bankanın ödeme planı düzenlenirken her bir taksit tutarı içinde yer alan faiz miktarının %15’i oranında kestiği KKDF miktarlarını davacılara iade etmesi gerektiği kanaatiyle davanın kısmen kabulüne, 50.294,45 TL’nin faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacı Z.. B..’ye ödenmesine, 41.505,37 TL’nin faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacı N.. T..’e ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacılara verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4.703,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.