Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2014/11821 E. 2014/18385 K. 26.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11821
KARAR NO : 2014/18385
KARAR TARİHİ : 26.11.2014

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada… Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/04/2014 tarih ve 2012/181-2014/91 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ve fer’i müdahil vekili tarafından ayrı ayrı istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı Banka’nın devraldığı … A.Ş’nin Kocaeli Şubesi’ne davacı …’un 17/11/1999 tarihinde 14.231,42 TL, …’un 25/11/1999 tarihinde 9.824,35 TL, davacı …’un 22/11/1999 tarihinde 1.550,00 TL’yi vadeli olarak yatırdığını, daha sonra yatırdıkları mevduatının off Shore hesaplarına havale edilmiş olduklarını öğrendiklerini, … A.Ş’ye 22/12/1999 tarihinde … tarafından el konulduğunu, davacıların yatırdığı mevduatlarının geri ödenmediğini ileri sürerek fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere yukarıda belirtilen mevduat alacaklarının paranın bankaya yattığı tarihten itibaren vade sonuna kadar akdi faiz, vade sonundan fiili ödeme tarihine kadar ise akdi faizden az olmamak üzere temerrüt faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ve fer’i müdahiller vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacıların davalı bankanın devraldığı … A.Ş’nin Kocaeli Şubesi’ne yatırdıkları mevduatlarının off-shore hesabına katarılmış gibi gösterilerek banka bünyesinde kaldığı, davacıların mevduatının geri ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davacı … yönünden 14.231,42 TL’nin 17/11/1999 tarihinden, davacı … yönünden 8.429,20 TL’nin 25/11/1999 tarihinden, davacı … Balta (Kurt) yönünden 1.550,00 TL’nin 22/11/1999 tarihinden itibaren TCMB tarafından belirlenen değişen ve değişecek olanlarda avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı ve fer’i müdahil vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalı Banka’nın sorumluluğunun BK’nın 41, 55 ve TTK’nın 336’ncı maddelerinden kaynaklanmasına, davacının zararının parasını Off-Shore bankasından tahsil etme olanağının kalmadığının anlaşıldığı andan itibaren doğması nedeniyle zamanaşımı süresinin bu tarihten itibaren başlayacak bulunmasına göre, davalı Banka ve fer’i müdahil … vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Ancak, davalı Banka 5411 sayılı Kanun’un 140. maddesi uyarınca harçtan muaf olmasına rağmen harç ile sorumlu tutulması doğru olmamış kararın bu nedenle bozulmasına karar vermek gerekmiş ise de, yapılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK’nın 438/7. madde hükmü uyarınca kararın düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekili ve fer’i müdahil … vekillerinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekili ve fer’i müdahil … vekillerinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 2. bendinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine 2. bent olarak “Davalı… Bank A.Ş. harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan 21,15 TL başvuru harcı ve 380,25 TL peşin harcın karar kesinleştiğinde, talep halinde davacıya iadesine ” ibarelerinin eklenmesine, yine hüküm fıkrasının 5. bendinde yer alan “1.351,00” ibaresinin çıkarılarak yerine “946,30” ibaresinin, “1.269,94” ibaresinin çıkarılarak yerine “894,74” ibaresinin eklenmesine hükmün DÜZELTİLMİŞ BU HALİYLE ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 26.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.