YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11735
KARAR NO : 2015/8460
KARAR TARİHİ : 18.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL (KAPATILAN) 30. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/04/2014
NUMARASI : 2013/333-2014/98
Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 30. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21/04/2014 tarih ve 2013/333-2014/98 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı Banka vekili ve fer’i müdahil TMSF vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 16/06/2015 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davalı Ing Bank A.Ş. vekili Av. E. I. ve TMSF vekili Av. C.K. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalının devraldığı Y. AŞ.’nin çalışanlarının yönlendirmesi ile hesaptaki parasını Y. S. O. Ltd.’ye havale edildiğini, talep edilmesine rağmen paranın ödenmediğini ileri sürerek, 104.539 TL’nin temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Banka ve feri müdahil TMSF vekili, husumet itirazı ve zamanaşımı defi ile birlikte esas yönden de davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafından davalı bankaya yatırılan paranın banka çalışanlarının yönlendirmesi ile O. hesabına aktarıldığı, gerçekte fiilen bir aktarmanın söz konusu olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı Banka ile feri müdahil TMSF vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalının sorumluluğunun BK’nun 41, 55 ve TTK’nın 336. maddelerinden kaynaklanması ve davacının zararının parasını O. S. Bankasından tahsil etme olanağının kalmadığının anlaşıldığı andan itibaren zamanaşımı süresinin başlamasına göre, davalı ING Bank A.Ş. ve feri müdahil TMSF vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Ancak 5411 sayılı Kanun’un 140. maddesi uyarınca Fon ve Fon’a devrolunan bankalar her türlü vergi, resim ve harçlar ile hükmolunan mali yükümlülüklerden muaf tutulmuştur. Davalı bankanın da Fon’a devrolunan Y. A.Ş.’yi devralmış olması nedeniyle bu alacak yönünden, harçtan muaf olmasına rağmen mahkemece harçtan sorumlu tutulması doğru görülmemiş, hükmün bu yönden bozulması gerekmiş ise de anılan
yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ING Bank A.Ş. ve feri müdahil TMSF vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin 4 nolu fıkrasında geçen toplam yargılama gideri olan “113,05 TL” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine başvuru harcı olan 25,20 TL’nin düşülmesi suretiyle “87,85 TL” yazılmasına, kararın bu şekilde düzeltilerek ONANMASINA, takdir olunan 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Banka’ya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalı Banka’ya iadesine, 18/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.