YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11674
KARAR NO : 2015/8157
KARAR TARİHİ : 11.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/04/2014
NUMARASI : 2012/96-2014/81
Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/04/2014 tarih ve 2012/96-2014/81 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 09/06/2015 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davalı/karşı davacı şirket yetkilisi E. Ö. ile davalı-karşı davacı vekili Av. A.. M.. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin davalı ile girdiği ticari ilişki sonucunda sözleşme gereğince davalıya iki adet yazılım ürünü sattığını ve alacağı karşılığında 16/02/2007 tarih ve 59.940,00 TL meblağlı, 20/04/2007 tarih ve 77.738,00 TL meblağlı faturaları tanzim ederek davalıya gönderdiğini, davalı tarafın da bu faturalara itiraz etmeyerek ticari defterlerine işlediğini, davalının müvekkiline borcundan düşülmek üzere toplam 43.755,00 TL ödeme yaptığını, ancak bakiye borcun ödenmediğini, bunun üzerine bakiye alacağın tahsili için başlatılan icra takibinin davalının itirazı üzerine durduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile icra inkar tazminatına hüküm olunmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı tarafın hatasını kabul ettiği ve kusurlu olarak kurduğu ve bilahare kusurlu olduğunu kabul ederek müvekkilinin kullanımına son verdiği yazılımın bedelini tahsil etmenin peşinde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiş, karşı davasında ise şimdilik 10.000,00 TL alacağın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, taraflar arasında 04/01/2007 tarihinde bir sözleşmenin yapıldığı, taraflar arasında belirlenen iki üründen CR bakımından herhangi bir uyuşmazlık olmadığı, yalnızca ödeme yönünde bir uyuşmazlık bulunduğu, sözleşmedeki ikinci ürünün ise teknik problemler yaşanması nedeniyle sistemden silindiği ve tamamen kaldırılmış olduğu, yazılımın ayıplı olduğunu gösteren somut bir delile rastlanmadığı, davalı tarafça söz konusu edilen sorunların giderilmesi yönünde tanınan bir süre ve fesih ihbarı bulunmadığından haklı bir fesihten söz edilemeyeceği, davalının satın aldığı yazılımın bedeline ilişkin faturalara itiraz etmediği, davalı tarafça usulüne uygun bir feshin bildiriminin yapılmadığı, 12/07/2007 tarihli ihtarnameye dayalı feshin gerçekleşmediği gerekçesiyle asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın ise açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davacı vekilinin temyizine gelince; hüküm tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca kabul ve reddedilen miktarlar üzerinden taraflar yararına vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde yanlış miktarlara hükmedilmesi yerinde görülmemiş ve kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiş ise de, HUMK nun 438/7 madde ve fıkrası uyarınca yapılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamaya ihtiyaç göstermediğinden kararın bu nedenle aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın (HÜKÜM) bölümünde davacı lehine kabul edilen miktarla ilgili bentteki “4.320,63 TL ibaresinin çıkarılarak yerine “9.710,22 TL” ibaresinin konulmasına yine, reddedilen miktar üzerinden davalı lehine hesaplanan bentteki“ 2.200,00“ TL ibaresi çıkarılarak yerine “1.667,28 TL“ ibaresinin konulmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.872,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı-karşı davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacı-karşı davalıya iadesine, 11/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.