Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2014/11454 E. 2015/8142 K. 11.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11454
KARAR NO : 2015/8142
KARAR TARİHİ : 11.06.2015

MAHKEMESİ : ANKARA 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/11/2013
NUMARASI : 2012/577-2013/660

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21/11/2013 tarih ve 2012/577-2013/660 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 09/06/2015 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. İ. Gö.ve davalı vekili Av. A. Y. D. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, T.’ın özelleştirme kapsamına alınması ve 20 ayrı dağıtım şirketine ayrılması kapsamında müvekkili ile davalı arasında 24.07.2006 tarihinde “İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi” akdedildiğini, anılan sözleşmenin 7.1, 7.2. 7.3, 7.4, 7.5 ve 7.6 maddelerinde dağıtım faaliyetinin yürütülmesi amacıyla gerçekleştirilen iş ve işlemlerden kaynaklanan sorumluluğun dönemsel olarak paylaştırıldığını, davalının İHDS öncesi gerçekleştirdiği işlemler için K. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2007/79 esas sayılı dosyasında karar verildiğini, mahkeme ilamı uyarınca 30.12.2008 tarihinde 2.365.129,90 TL’nin ödendiğini, bu olayın ve mahkeme kararının taraflar arasında akdedilen sözleşme öncesi gerçekleşmiş olması ve ödemenin ise sözleşmenin sonrasında müvekkili tarafından yapılmış olması sebebiyle açıklanan nedenlerle sorumluluğun T.’a ait olduğunu ileri sürerek, 2.365.129,90 TL’nin alacaklıya yapılan ödeme tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı şirketin özelleştirilmesinin hisse satışı suretiyle gerçekleştirildiğini, İhale Şartnamesi ve Hisse Satış Sözleşmesi hükümleri uyarınca müvekkilinden talepte bulunulamayacağını, ayrıca davacı tarafından düzenlenen devre esas bilanço ile geçmişe yönelik borç ve alacak işlemlerinin kesinleştirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, sözleşmeden önce 2000 yılında T.’a ait elektrik dağıtımını sağlayan direklerdeki kıvılcımların etrafa sıçramasının orman yangınına sebebiyet vermesi üzerine açılan tazminat davası sonucu davacının sözleşmeden sonra 2.365.129,90 TL ödediği, ödemesi gereken miktarın ise 2.365.078,18 TL olduğu, İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi’nin 7. maddesi uyarınca davacının yaptığı ödemeden davalının sorumlu bulunduğu, Hisse Devir Sözleşmesinin 9.4 maddesinde hisselerin devralındığı döneme ilişkin olarak İşletme Hakkı Devir Sözleşmesindeki hükümlerin saklı tutulduğu, davalının dava tarihinden önce temerrüde düşürülmediği, tarafların tacir olması karşısında alacağa dava tarihinden itibaren avans faizi yürütülmesi gerektiği kanaatiyle, davanın kısmen kabulüne, 2.365.078,18 TL’nin dava tarihinden itibaren avans faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, mahkemenin gerekçeli kararının 2. sayfasında açıkça davacının, dava konusu rücu alacağına dayanak olayın anlatılması karşısında kararın gerekçe bölümünün son paragrafındaki “istimlaksız el konulan taşınmaz” ibaresinin maddi hataya dayalı olarak yazıldığının anlaşılmasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 121.168,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.