YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11325
KARAR NO : 2014/18236
KARAR TARİHİ : 24.11.2014
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada…. Sulh Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 29/04/2014 tarih ve 2013/649-2014/407 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların murisinin müvekkili bankanın müşterisi olduğunu, murisin ATM’den para çekmek için kullandığı kartı ATM cihazına sıkıştırdığı halde bankayı arayıp hesabın bloke edilmesini sağlamadığı, bu nedenle kartı ele geçiren 3. kişilerin hesaptan para çektiğini, davalıların çekilen bu paranın tahsili için müvekkili hakkında icra takibi yaptıklarını ve takip sonucu müvekkilinden 4.639,14 TL tahsil edildiğini, oysa hesaptan paranın çekilmesinde davalıların murislerinin kusur ve sorumluluğunun bulunduğunu, müvekkilinin bir kusurunun bulunmadığını ileri sürerek, 4.639,14 TL’nin temerrüt faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davacı bankanın ATM cihazında gerekli güvenlik önlemlerini almaması nedeniyle müvekkillerinin murisinin hesabından para çekildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak, tüm dosya kapsamına göre davacı bankanın güven kurumu olması nedeniyle aldığı mevduatın korunmasında en yüksek güvenlik önlemlerini alması gerekirken bu özen sorumluluğunu yerine getirmediğinden zararın meydana gelmesinde % 80 oranında kusurlu olduğu, davalıların murisinin de olaydan hemen sonra davacı bankayı uyarması gerekirken geç haber vermesi nedeniyle zararın oluşmasında % 20 oranında müterafik kusurunun bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 927,83 TL’nin davalıdan tahsil edilerek davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 24/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.