YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11295
KARAR NO : 2014/18260
KARAR TARİHİ : 24.11.2014

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada…. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/12/2013 tarih ve 2013/77-2013/257 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “…” ibareli tescilli ve tanınmış markalarının bulunduğunu, davalının 2010/66775 sayılı, müvekkili ile aynı sınıflardaki “Lokman Sena Sultan” ibareli marka tescil başvurusuna müvekkilinin yaptığı itirazın davalı Kurum tarafından reddedildiğini, ancak davalı markasının tescili halinde benzerlik nedeniyle iltibas oluşacağını ileri sürerek davalı TPE YİDK’nun 2013-M-1041 sayılı kararının iptalini, 2010/66775 sayılı markanın tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, davacının itiraza mesnet markaları ile başvuruya konu işaret arasında benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı …, dava konusu markayı … Doğal Yaşam Ürn. San. ve Tic. Ltd. Şti’ye devrettiğini, kendisine husumet yöneltilemeyeceğini, markaların birbirine benzemediğini, esas unsurun “…” ibaresinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, her ne kadar taraf markalarının esas unsuru içerisinde “…” ibaresi mevcut olsa da davalı markasının esas unsuru içerisinde ilave yer alan “…” ibaresinin davalı markasını davacı markasından anlam, görünüm sescil ve genel intiba bakımından farklı kıldığı, markaların benzer olmadığı, bağlantı kurulması dahil karıştırılma ihtimalinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 24/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.