YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11255
KARAR NO : 2014/18182
KARAR TARİHİ : 24.11.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL (KAPATILAN) 52. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/01/2014
NUMARASI : 2012/474-2014/13
Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 52. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21/01/2014 tarih ve 2012/474-2014/13 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıya ait Türkiye Bayraklı G İnebolu gemisine 20.8.2012 tarihinde Çanakkale Boğazı geçişi esnasında yaşanan gemi arazısı nedeniyle römorkör hizmeti verildiğini, bu hizmet nedeniyle ilgili tarife uyarınca 22.8.2012 tarihli 12.888,00 TL bedelli faturanın tebliğ edildiğini, davalının ilgili faturayı ödemediğini, bu nedenle 5.10.2012 tarihli 3.402,43 TL tutarlı gecikme zammına ilişkin faturanın da tanzim edildiğini, borcun ödenmemesi nedeniyle davalı aleyhine İstanbul 7. İcra Müdürlüğü’nün 2012/21389 esas sayılı dosyasında icra takibi başlatıldığını, davalının haksız itirazı üzerine takibin durduğunu, ileri sürerek icra takibine vaki itirazın iptali ile takibin 16.290,43 TL üzerinden devamına alacağın % 20’sinden aşağı olmamak üzere icra ve inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yetki, yargı yolu, derdeslik itirazlarıyla birlikte, olay tarihinde gemiye römorkör hizmeti verilmesini gerektirir bir durumun bulunmadığını, tahakkuk ettirilen ücretin yersiz olduğunu, davacının keyfi uygulaması nedeniyle hak talep edemeyeceğini, römorkör hizmetinin süresi uyarınca faturanın fahiş olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini ve davacının %20’den aşağı olmamak üzere köti niyet tazminatına mahkum edilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, yaşanan arıza nedeniyle verilen hizmetin tüzük ve uluslar arası denizcilik teamüllerine uygun olduğu, yapılan ücretlendirmenin ilgili tarife uyarınca usulu dahilinde bulunduğu, davacı kurumun takip tarihi itibariyle toplam alacağının16.290,43 TL olduğu, alacağın faturaya dayalı olması nedeniyle likit sayıldığı gerekçesiyle İstanbul 7. İcra Müdürlüğü’nün 2102/21389 esas sayılı dosyasına yapılan itirazın iptaline, 12.888,00 TL asıl alacağa takip tarihinden itibaren % 1.40 oranında gecikme bedeli işletilerek takibin devamına, alacağın % 20’si oranıda 3.248,00 TL icra inkar tazminatının davalıdan talsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda Kılavuzluk Römorkaj ve Diğer Hizmetler Tarifesinin 3.2.2, 3.2.4, ve 1.4.4.5/2 hükümleri uygulanılmak suretiyle ödenmesi gereken hizmet bedeli ve alacağın hesaplanması yoluna gidilmiştir. İlgili tarifenin 3.2.2 maddesinde “Makineli deniz vasıtalarının kira öcreti, bunların bağlama yerinden ayrıldığı saatten tekrar bağlama yerine döndüğü saate kadar geçen süre için alınır.” hükmü yer almakta olup bilirkişilerce römorkörün hızı da dikate alınarak bağlama yerinden ayrılış, refakat süresi ve bağlama limanına dönüş süresi 2 saat olarak belirlenilmiştir. Dosya içerisinde bulunan K.. M.. Gelirler Dairesi Başkanlığı’nca davalıya gönderilen 29.8.2012 tarihli yazıda saat 17:01-17:45 arasında refakat hizmeti verdiği belirtilmektedir. Tarifenin 2.3. maddesinde ise “Kılavuzluk hizmeti kılavuzun gemiye çıkması, römorkör hizmeti ise römörkörün geminin yanına varması ile başlar ve bunların gemiden ayrılmaları ile sona erer. Ancak bu süre içinde Kuruluşun kusuru yüzünden kaybedilen süreler ücretin hesabında dikkate alınmaz.” hükmü yer almaktadır. Somut olayda herhangi bir kiralama hizmetinden söz edilmediği, verilen hizmetin tarifenin 1.3.10 maddesinde tanımı yapılan palansız refakat hizmeti kapsamında olduğu hususu da gözetilerek hizmet bedelinin ve alacağın hesabında tarifenin 2.3. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda bilirkişilerden ek rapor ya da oluşturulacak yeni bir bilirkişi heyetinden rapor alınıp sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yazılı gerekçeyle hüküm tesisi doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 24/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.