YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11148
KARAR NO : 2015/7968
KARAR TARİHİ : 09.06.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/03/2014
NUMARASI : 2004/667-2014/127
Taraflar arasında görülen davada Ankara 6. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24/03/2014 tarih ve 2004/667-2014/127 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili ile davalı A.A. Ö. Mirasçıları vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 09/06/2015 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. O.. H.., davalılardan A.A. Ö. mirasçıları vekili Av. C.. B.. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı S. San.Ür. Paz. Tic. Ltd. Şti’nin %28 pay sahibi olduğunu, davalı ortak A.A. Ö.’ın 17.01.2001 ila 31.10.2003 tarihlerinde yetkili müdür olduğunu, davalı U.. İ..’nun ise 31.05.2001 ila 31.10.2003 tarihlerinde dışarıdan müdür atandığını, davalı A.A.Ö.ın Ö. Müşavirlik adlı işletmeyi kurarak S. San. Tic. Ltd. Şti. ile sözleşmesi bulunmamasına rağmen 12 adet serbest meslek makbuzu düzenlemek suretiyle KDV dahil 509.585.238.589 TL’yi verilmiş bir hizmet karşılığı olmaksızın kendi hesabına aktararak şirketin mevcudunu da azaltmak suretiyle müvekkiline ödenecek kar payını ödememek için şirketi zarara uğrattığını, davalı A.A. Ö.ın müdürlük ücreti alamadığından bahisle Ankara 9. İş Mahkemesi’nin 2003/1729 E. sayılı dosyasında açtığı davanın deliller dahi toplanılmadan davalı müdür U.. İ.. tarafından kabul edilmesi nedeniyle alacağın tahsil yoluna gidildiğini, davalı müdürün görevini kötüye kullanmak suretiyle müvekkilinin kar payının azaltılmasına yol açtığını, davalı Uğur’un eşi ile birlikte kurduğu dava dışı İ. Ltd. Şti’ne S. San. Tic. Ltd.Şti. ile hiçbir ticari ilişki ve hizmeti olmadığı halde 35.400,00 TL tutarındaki fatura ile ödeme yapılarak S. San. Tic.Ltd.Şti.’ni zarara uğratıcı eylemlerde bulunarak müvekkilini zarara uğrattığını, davalıların danışıklı hareket ederek şirketin zararına neden olduklarını, davalılar hakkında Ankara 11.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2004/6598 E. sayılı dosyası ile hizmet nedeniyle emniyeti suiistimal suçundan dava açıldığını, davalıların şirketin telefonları, taşıtları, demirbaşları dahil tüm malvarlığını yeni kurdukları şirkete satılmış gibi göstererek zarara sebebiyet verdiklerini, davalıların müvekkilinin şirketteki hissesine isabet eden kar payını vermemek amacıyla zarara sebep olduklarını, TTK’nın 336. ve devamı maddeleri uyarınca her iki davalının birlikte hareket edip müvekkilini zarara uğrattıklarını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 152.700,00 TL’nin ödenme tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı A.A. Ö. vekili, davacı vekilinin vekaletinin usulüne uygun olmadığını, davanın Asliye Hukuk Mahkemesi’nde görülmesi ve S. San. Ltd.Şti’ne yöneltilmesi gerektiğini, reeskont faizi talep edilemeyeceğini, müvekkili ve davacı dışındaki diğer ortağın şirketin ihtiyacı olan parayı karşılayabilmek için şirkete borç para verdiğini, müvekkili ve diğer davalının şirketi zarara uğratmayıp aksine kar elde etmesini sağladıklarını, şirketin yurtdışındaki firmalarla tüm bağlantısının müvekkilince sağlandığını, müvekkili olmasa yabancı firmaların S. San. Ltd.Şti’ne iş vermeyip şirketin iflasa sürükleneceğini, müvekkiline yapılan ödemelerin müvekkilince yürütülen iş karşılığı ortaklar kurul kararı ile yapılan ödemeler olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı U.. İ.. vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, davalıların müdürü oldukları dava dışı şirketi yönetsel anlamda ticari mevzuat ve teamüllere aykırı olarak yönettikleri, sağlıklı yönetmedikleri, usulsüz serbest meslek makbuzları düzenlemek ve şirket varlıklarını devretmek suretiyle şirketi zarara uğrattıkları, davada, davalıların şirkete verdikleri zarardan dolayı alacak talep edilmekle zararın şirkete ödenmesine karar verilmesi gerektiği kanaatiyle davanın kabulüne; 80.761,78. TL’nin 19.6.2002, 37.653,95 TL’nin 19.6.2002, 33.552,24 TL’nin 22.7.2002, 732,03 TL’nin 29.7.2002 ödeme tarihlerinden itibaren (toplam 152.700,00 TL’nin) davalılardan reeskont faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsili ile S. Sanayi Ürünleri Pazarlama ve Tic.Ltd. Şti.’ne ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili, davalı A.A.Ö. mirasçıları vekili temyiz etmiştir.
1-Dava, limited şirket yöneticilerinin sorumluluğu nedeniyle tazminat istemine ilişkindir.
6100 sayılı HMK’nın “Taleple bağlılık ilkesi” başlıklı 26. maddesinde (mülga HUMK’nun aynı doğrultuda hüküm içeren 74. maddesinde) “Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Hakimin, tarafların talebiyle bağlı olmadığına ilişkin kanun hükümleri saklıdır” hükmü düzenlenmiştir.
Somut olayda davacı vekili, müvekkilinin ortağı bulunduğu dava dışı S. San.Ür. Paz. Tic. Ltd. Şti.’nin yöneticisi olan davalıların kusurlu davranışlarıyla ortaklığı dolayısıyla da müvekkilini zarara uğrattıkları iddiasıyla fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 152.700,00 TL’nin faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep etmiş olmasına rağmen mahkemece, davanın talebe göre değerlendirilip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yukarıda belirtilen yasal düzenlemeler nazara alınmadan istem dışına çıkılarak hüküm altına alınan tazminatın dava dışı S. Sanayi Ürünleri Pazarlama ve Tic.Ltd. Şti.’ne ödenmesine karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
2-Bozma sebep ve şekline göre, taraf vekillerinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek olmadığına, takdir olunan 1.100 TL vekalet ücretinin her bir yandan alınarak yek diğerine verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 09/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.