YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11072
KARAR NO : 2014/18292
KARAR TARİHİ : 25.11.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL (KAPATILAN) 51. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/12/2013
NUMARASI : 2013/316-2013/348
Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 51. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 26/12/2013 tarih ve 2013/316-2013/348 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkil şirket tarafından davalıya ait gemilere acentelik hizmeti verildiğini, davalı tarafından gönderilen imzalı mutabakat mektubu uyarınca müvekkilinin davalıdan 17.053,91 TL alacağı olduğunu ileri sürerek, 17.053,91 TL’nin faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, alacağın 17.053,91 TL olduğu hususunda mutabakat yapılmışsa da müvekkilinin davacı firmanın kendisine göndermiş olduğu hesap dökümündeki “Fuzuli İşgaliye Ücreti” adı altında belirtilmiş olan 4.500,00 TL’lik alacak kalemini fatura ile belgelendirmesi şartıyla bu miktarı kabul ettiğini, davacının faturalandıramaması nedeniyle mutabakat metnine şerh konulduğunu davacının müvekkili hakkında icra takibi başlattığını, müvekkililinin 12.553,91 TL’lik kısmı kabul ederek bu kısım yönünden takibe itiraz etmediğini, davacının icra takibine rağmen ayrıca alacak davası açmasının usulsüz olduğunu, alacak davasının mükerrer olması nedeniyle reddine ve hiç açılmamış sayılmasına karar verilmesi gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, icra takibinin bir dava olmadığı, subjektif hakkın sahibi olduğu iddiasında bulunan tarafın takibe devam edip, itirazın iptali davası açma ya da alacak davası açma hususunda muhtar olduğu, 25.10.2011 tarihli duruşmada davalı vekili kısmı kabulleri yönünde davanın kabulüne, fazla istemin reddine karar verilmesini istediği, alacağın 17.053,91 TL olduğu hususunda mutabakat yapıldığı, ancak 4.500,00 TL’lik kısım yönünden ispat yükünün bu miktar için mutabakat mektubuna şerh koyduğunu iddia eden davalı tarafta olduğu, davalı vekiline verilen kesin sürede herhangi bir delil sunmadığı gerekçesiyle, 12.553,91 TL’lik kısmın kabul nedeniyle kabulüne, 4.500,00 TL’lik kısmın avans faiziyle tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, gemi acentelik hizmetinden kaynaklanan alacak istemine ilişkin olup, mahkemece, 12.533,91 TL’lik kısmın kabul nedeniyle kabulüne, 4.500,00 TL’lik kısmın ise esastan kabulüne karar verilmiştir.
Ancak, davalı vekili temyiz dilekçesi ekinde davacıya bu davanın devamı esnasında 24.10.2011 tarihinde 3.000,00 TL, hükümden sonra 03.01.2014 tarihinde de 9.553,00 TL ödediğini, mahkemece kabul edilen 12.533,91 TL için davanın konusuz kaldığını makbuz ibraz ederek bildirmiştir. Bu durumda, borcu sona erdiren bir hal olan ödeme davanın her aşamasında mahkemece resen gözetilmesi gerektiğinden, ibraz edilen makbuzlar dikkate alınarak, davacının bu konudaki beyanı da alınarak oluşacak sonuç çerçevesinde karar verilmesi gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.
3-Bozma sebep ve şekline göre davacı vekilinin kabul edilen 12.533,91 TL’lik kısım yönünden faize ilişkin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA; (3) numaralı bentte yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 25/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.