YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10537
KARAR NO : 2015/8600
KARAR TARİHİ : 22.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 3. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/11/2013
NUMARASI : 2006/255-2013/244
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 07/11/2013 tarih ve 2006/255-2013/244 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 26/05/2015 günü hazır bulunan davacılardan asil Y.. T.., davacılardan Y.K. A.. T.. mirasçıları ve M.Basın Yayın Ltd. Şti. vekili Av. H.. Ö.. ile davalılar vekili Av. H.. E.., ihbar olunan T.. B.. Av. S. S. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinden Y.. T.. ve A.. T..’un birlikte Türk Kültürünü topluca değerlendirip tanıtmak amacıyla “L.T.” adı ile anılan bir eser yarattıklarını, Osmanlı ve Türk Kültürü ile dünyadaki diğer unsurların kültürleri içindeki onbinlerce olan kültür mozayiğinden müvekkillerince belirlenen bir temaya bağlı olarak seçilmiş bu eserlerin, yine müvekkillerine özgü bir sıralama, düzenleme ve sahneleme ile birçok toplantı ve fuarda izleyiciye sunulduğunu, müvekkili eserlerinin bir işleme eser olduğunu, ancak bu eserin kamu oyunda yarattığı beğeniden haksız olarak yararlanmak isteyen davalıların, müvekkilinden izin almaksızın, onların yaratıcı özelliklerini taşıyan bu eseri izinsiz olarak bazı küçük değişikliklerle kopya ettiklerini, mali ve manevi hakları müvekkillerine ait eserin kopya gösterinin, davalıların kendi eserleriymiş gibi “U. B. A. 2000” adı ile 06/04/2000 tarihinde L. K. Kongre Merkezi’nde yapıldığını, müvekkillerine ait eserin %15-20’si değiştirilerek, kendi eserleri gibi ve yeni bir esermiş gibi adı da değiştirilmek suretiyle sergilendiğini, U. B. A. 2000 adlı söz konusu gösteride, davalılardan İstanbul Menkul Kıymetler Borsası’nın düzenleyici, O.. Ş..’in Sanat Yönetmeni, M.. Ö.. ve Y.. D..’un Yapımcı ve Program Koordinatörü, L.. Ö..’in de Teknik Müdür olarak yer aldığını ve davalıların söz konusu tecavüzü birlikte gerçekleştirdiklerini ileri sürerek, müvekkillerinden A.. T.. için telif bedeli olarak 10.000 USD karşılığı 6.800,00 TL, Yekta Kara için telif bedeli olarak yine 10.000 USD karşılığı 6.800,00 TL’nin ve diğer müvekkili M. Basın Yayın Tic. Ltd. Şti. için 37.500 USD karşılığı 25.500,00 TL maddi tazminatın, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla ve yasal faiziyle davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında davalı İMKB hakkındaki davasından feragat etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporu kapsamından, dosyaya sunulan deliller ve konunun uzmanlarından oluşan bilirkişilerin gerek ceza dosyası gerekse de dosyadaki inceleme sonucu hazırladıkları raporlarda belirtilen görüşlerin temel konularda birbirini teyit ettiği, davacıların Lirik tarih adlı çalışmaları bir çok değişik eserin belirli bir konsept ve yine bu konsepti hazırlayan dosya davacılarının ilgili sanat alanlarındaki uzun süreli çalışmaları nedeniyle oluşan birikim sonucu hazırladıkları, FSEK 6. maddesinde ifade edilen işleme eser niteliğindeki bu çalışmalarına davalıların gösterimini yaptıkları Uygarlıklar Beşiği Anadolu 2000 adlı çalışmanın ise klasik denecek nitelikteki bir takım eserlerin bir araya getirilerek sahneledikleri ve bu çalışmanın davacı yanın işleme eserinden esinlenerek oluşturulduğu, davalı yanın gösteriminin davacı yanın işleme eserine 5846 sayılı Yasa çerçevesinde tecavüz oluşturmadığı ve dolayısıyla bir hak ihlali söz konusu olmadığından tazminat talebinin de yersiz olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalılara verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenlerden alınmasına, 22/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.