Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2014/10383 E. 2014/20065 K. 18.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10383
KARAR NO : 2014/20065
KARAR TARİHİ : 18.12.2014

MAHKEMESİ : ÇORUM 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/12/2013
NUMARASI : 2012/471-2013/621

Taraflar arasında görülen davada Çorum 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/12/2013 tarih ve 2012/471-2013/621 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket ile davalı A.. D.. arasında 09.03.2004 tarihinde Beyoğlu 27. Noterliği’nin 03744 yevmiye nolu acentelik sözleşmesi akdedildiğini ve davalının müvekkili şirketin acenteliğine tayin edildiğini ve kendisine sözleşme yapma ve prim tahsil etme yetkisi verildiğini, müvekkilinin tahsil edilen primlerin ödenmesini davalıdan talep ettiğini ancak ödeme yapılmaması ve tahsilat problemleri sebebi ile davalının acentelik sözleşmesinin, Beyoğlu 10. Noterliği’nin 29.05.2012 tarih ve 06733 yevmiye nolu azilname ve fesih ihbarnamesi ile feshedildiğini, davalının müvekkili şirkete 29.02.2012 tarihi itibariyle 53.504,02 TL anapara borcu bulunmakta olup bu borcun tahsili için tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla; Çorum 3. İcra Müdürlüğü’nün 2012/4373 E. sayılı dosyası ile ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile ilamsız icra takibi başlatıldığını, borçlu tarafından hiçbir ödeme yapılmayarak haksız ve kötü niyetli olarak bu takibe itiraz edildiğini, Çorum 3. İcra Müdürlüğü’nün 2012/4373 E. Sayılı dosyasına yapılan itirazın iptali ile takibin devamına, likit alacağa ilişkin takibe davalı haksız ve kötü niyetli olarak itiraz ettiğinden % 40’dan az olmamak üzere davalı aleyhine icra inkâr tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının haklı bir alacağı olmadığı gibi, müvekkilinin de davacı şirkete herhangi bir borcu bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına, toplanan delillere ve düzenlenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile, Çorum 3. İcra Müdürlüğü’nün 2012/4373 esaslı takip dosyasındaki asıl alacak 52.175,42 TL, işlemiş yasal faiz 733,31 TL olmak üzere asıl alacağın yıllık %9 oranından az olmamak üzere artan oranlarda yasal faizi ile tahsiline ilişkin takibin devamına, bu miktarlara yapılan itirazın iptaline, asıl alacak üzerinden hesaplanacak %20 inkâr tazminatının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, taraflar arasındaki acentelik sözleşmesinden doğan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkin olup, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece davacı tarafından sunulan cari hesap CD kayıtlarına göre bilirkişi incelemesi yaptırılmış ve işbu bilirkişi raporuna göre yazılı şekilde karar verilmiş ise de, taraflar arasındaki acentelik sözleşmesinin 30. maddesine göre davacı tarafın defter ve kayıtlarının ispat belgesi olduğu hususunda taraflar mutabık olduğuna göre, davacı şirketin CD dışındaki diğer tüm defter ve kayıtlarını sunması istenerek bu defter ve kayıtlara göre ve ayrıca davalının 02/02/2012 tarihli senet alındı belgesi düzenlenip, 17.150,00 TL miktarlı senedin alındığı ve banka veya icra yoluyla davacı tarafından tahsil edildiği ve cari hesaba mahsuben bu miktarın alındığı; şirkete ciro edilen 35.000,00 TL değerindeki bononun dava konusu olduğu ve buna dair davanın sürdüğüne ilişkin savunmalarının da incelenip irdelendiği, yeni bir bilirkişi heyeti raporu alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle, kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 18.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.